Milena Bryszewska

Dobry wiersz. Ważne przesłanie.

Taka sobie rymowanka, brak w tym czegoś głębszego. Po pierwszym przeczytaniu oprócz rymów nic więcej w głowie nie zostaje, może gdyby było więcej sylab w wersie to nie rzucało by się tak to i najważniejsze byłoby przede wszystkim twoje przesłanie. Pozdrawiam i życzę powodzenia

głębokie...

w bezkresie otchłani stoję w klapkach nóg zabetonowanych przez miłość serca i nie wiem kto mnie wyrwie z paszczy niebytu krzykiem ciszy wołam Cię Puszczo A Ty nie słyszysz choć milczysz moje serce drży kocha ? nie daje się zagłuszyć miastu co nigdy nie śpi.

naniosłabym pewne porawki, ale i tak wirsz nie jest zły

Być niczym motyl W czasie zła Poderwać się do odlotu Falować wśród tęczy Mieć niebo otworem Wejść w przestrzeń ogromu I czuć się wolnym Być bezpiecznym Zawsze i wszędzie Obok Ciebie, kochać...