Małgorzata Leśna

Marznie bez ciepłych jej myśli- - nawet tam. I ma do niej żal. Mówiła, że tego nie ostudzi nic, a ono wciąż stygnie. Lecz to on nie powiedział całej prawdy. Nie mówił, że ludzie, których się kocha naprawdę umierają.

Tak. Jak najbardziej tak. "...nawet nie kiwnął palcem by latać" - takie właśnie proste, logiczne i niesamowicie poetyckie. Pozdrawiam:)

Dobrze się czyta bo się płynie a nie czyta:) a poza tym to nic nie rozumiem... Chyba tu nie pasuję:( Pozdrawiam

Duszny... ale może taki ma być. Niemal czuję "lepkość myśli", a może to tylko wina tej dzisiejszej pogody;) ? pozdrawiam orzeźwiająco PS. generalnie - mnie się podoba

Może troszkę przerażający ale jak dla mnie świetny. Prosty, przekonywujący i bardzo obrazowy. Pozdrawiam ciepło.

Proszę... trochę więcej kultury... przecież przykro się robi czytając Wasze komentarze. Wasze wypowiedzi nie pasują do tematu, którego dotyczą. Ubliżają poezji i ubliżają tym, którzy chcą w niej widzieć coś więcej niż tylko próbę dowartościowania się kosztem drugiej osoby. Pozdrawiam

Temat świetny... ale wiersz... Pozdrawiam

Wieczność rozpadła im się w dłoniach jak porcelanowe filżanki, malowane w srebrne listki. A mocna miała być jak skała. A krucha była jak marzenie. Nie będzie już wspólnych śniadań...