Asiulka

heh, musze powiedzieć, że poczucie humoru Wam dzisiaj dopisuje i to całkiem ostre... no cóż w życiu zdarzają się także paradoksy... czasami ten dotyk ukochanego może być "lodowaty", chłodny, a nie rozpalony wzajemną miłością... [sub]Tekst był edytowany przez asiulka dnia 28-05-2004 16:25.[/sub]

gdy zapłoną góry spłone ogniem Twojej miłości ugaś mnie swoim dotykiem

dzięki za szczere komentarze. rzeczywiście lepiej jest się podnieść i pójść naprzód, ale najpierw trzeba powstać, i to jeste chyba najtrudniejsze. ale staram się jak mogę.

rozstąpiła się ziemia i zgasło mi słońce rozbite odłamki szkła wbiły się boleśnie nad krawędzią stoję nie podasz mi ręki nie powiesz "zostań" lecz powiewem śmierci strącisz mnie w krainę cieni...

prosze wymyślić jakieś inne, które według Pani, są odpowiednie

dzięki Krzysiu...:) będę pamiętać na pzryszłość...

owszem widzę i wcale nie noszę okularów... a czy może Pani znaleźć jakieś inne rymy?

taka teraz moda

taka teraz moda

jak wszystkie marzenia rozwiesić na niebie a w nocnej ciszy odnaleźć ciebie zgubić światło ciemności za sobą i w mowie szeptów znaleźć się z tobą niewzruszone pustynie płaczu razem przemierzyć i wszystkie moje pragnienia tylko tobie zawierzyć stanąć razem na rozstaju dróg wieczności zwyciężywszy barierę śmierci i ciemności

dziękuję!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!:)))

zamkniętę drzwi, zamknięta ściana wokoło pełno odłamków szkła świat nocnymi marzeniami lata zamienia mi ciebie w pustynny proch upadają nadzieje, upadają sny z szeptów wyłania się zmrok zamienia mi ciebie w szklany pył szkłem rozmywa się mrok

śnimy i marzymy przeważnie w nocy. gdy wstaje dzień wszystkie nadzieje stają przed rzeczywistością i giną (przynajmniej w kilku przypadkach) na początku moje wierszyki nie podobały się nikomu, ale teraz przynajmniej kilka osób mówi, że jednak nie są aż takie beznadziejne. uważam więc to za jakiś postęp, i oczywiście podnoci mnie na duchu. dzięki za wszystko... :))))

klaudiuszu dziękuję za długą opinię indianku mówiłam, że ten wierszyk będzie ci się podobał... może następny będzie troszkę lepszy. czy robię postępy?

klaudiuszu dziękuję za długą opinię indianku mówiłam, że ten wierszyk będzie ci się podobał... może następny będzie troszkę lepszy. czy robię postępy?

za zamkniętą ścianą cieni z szybą, gdzie marzenia upadają przy każdym wschodzie słońca w tym tak realnym świecie każde moje pragnienie strącasz do otchłani milczenia gdzie nadzieja jest już tylko upadłym aniołem przychodzi powoli dama śmierci

obiecuję, że następny wiersz, który tu zamieszczę, spełni, choć trochę, twoje wymagania :)

za krótki, taki miał być i chcę, aby moje wszystkie wierszyki były także krótkie. to taki "wymysł artystyczny"

dziękuję za szczerą opinię, bardzo je sobie cenię :)

uderzyła o szkło cicho bezszelestnie zamigotała chwilę cicho bezpiecznie oddała się cała tak jak kropla deszczu spływa po szybie tak ty kochaj mnie przez chwilę...

rzeczywiście, koniec jakże smaczny...:)

staram się jak mogę...:) a tobie Dormo to chyba nic się nie podoba...:(

dzięki, dzięki, dzięki za pozytywne opinie to :( w tytule miało oznaczać nieszczęśliwe uczucie

mi się podoba i czekam na czwartą zwrotkę!!!!!!!!!

szczerze, to nie spodziewałam się aż tak pozytywnych opinii, za co bardzo, bardzo, bardzo dziękuję :)