kajetan czerny

Dla dobra poezji, mogę ograniczyć się tylko do tytułu :) nie musisz ;) niech zostanie / bo przecież i tak coś zawiera w sobie tylko mnie mało rusza akurat / poczytamy następnym razem / pozdrawiam t / " i tak coś ", to eufemizm ;) Wolę, bez znieczulenia :) Zatem,do następnego czytania.

Dla dobra poezji, mogę ograniczyć się tylko do tytułu :)

To warsztat, kuchnia czy kuchnia w warsztacie ?

Łupana młotem pióra którego nie rozumiemy Epoka pióra łupanego? :) Bardzo nieciekawe, te rozterki peela.

Oj, jakiś ty biedny... ;)

Niech ślimak nie zmienia obyczajów i nie wraca wcześniej, bo okaże się wtedy, że samiczka bez żalu i rozpaczy, i niekoniecznie czeka...

Gwiazdy rozsiewane pośród kwiatów ? Czegoś tu jest zdecydowanie za dużo...

wiesz co? karmienie duszy odbywa się min. przez uszy (muzyka), patos może wpadać przez uszy i oczy, a nawet nos, przez dotyk też ;) - dlatego troszkę mi się w takiej inwer rozjeżdża i logicznie znosi. pomyśl może nad wycięciem jakoś tej duszy, świata i uszu - tak sobie coś w ten deseń porobiłam: nie mów mi proszę o zbawieniu nie karm ideą nie kalecz patosem zejdź na ziemię mój Prometeuszu i podaj rękę gdy się potknę i koniecznie zostaw to "i" - w tym miejscu jest dobrze. ciekawa myśl. pozdrawiam kaśka Odduszniony początek, jakoś zmiękczyłby pretensje peela do " poety " - uczynił je mniej zrozumiałymi. Zbawienie i idea, sama w sobie, to niezła rzecz - cierpi dopiero od " dodatków ". Dziękuję. P.S. " i" jest niewzruszone, jak gwardia cesarska :)

Rolę puzzli, każą nam grać inne puzzle, by poczuć się bezpiecznie w świecie układanki. Puzzlowatość to potrzeba, nie nakaz.

Dziękuję Judyt za poparcie Almare, który udzielił mi poparcia :)) hi, w końcu to taka terapia wspierających się, jak w kabarecie(: J. Jeżeli, to kabaret " Koń Polski ", to wspierających się powinno być czworo - po sztuce na każde kopyto :)

Co ma śnieg do gniewu a oba te " chłodne organizmy, do wygodnictwa ? Gniew ze swojej natury, bywa raczej gorący. Zjednujemy raczej " sobie ", niż " się ".

Przeczytałem do końca ale drugi raz nie popełniłbym tego błędu. Takie banalne, że aż boli.

W wierszu nic się " nie dzieje ". Nic, nad czym warto by pomyśleć.

o Panie!!! to jest bardzo dobre mini - gratuluję no,no, aż sobie zamlaskam, podrapię po głowie i posmyram brodę jednogłośnie na tak można wracać - warto dobra starczy, bo się pan sodówy opijesz;) pozdrawiam i czekam co będzie dalej, więc pisać r Postaram się jeszcze poruszyć brodę ( białą ? ) :) Dziękuję.

Dziękuję Judyt za poparcie Almare, który udzielił mi poparcia :))

W milczenie, też można się zasłuchać :) Dziękuję.

przesłanie i i puenta...super! zejdź na ziemię mój Prometeuszu i podaj rękę gdy się potknę nie słowa, lecz czyny są najlepszym argumentem... w przekazywaniu "ognia miłości" drobna uwaga ...wycięłabym "mój i "i" serdecznie pozdrawiam :))) Krysia Dziękuję, Krysiu :)

oo, tak każdy chciałby, ale radzić trzeba sobie samemu, oby tylko nie kopnięto nas poniżej pleców :) Kopanie poniżej pleców pobudza krążenie :) Dziękuję.

To raczej " wołanie na puszczy "... : ) Dziękuję.

W tym świetnym wierszu nie mogę dociec, czy matkę ziemię : kochasz, nienawidzisz czy nie rozumiesz.

Między "uwierzyli we mnie" a "jestem", jest cały ocean czułości, akceptacji i spełnienia. Bardzo mi się podoba.

Nie wiem czym ale to było straszne. wrażliwiec. :))) Już wiem czym. Autorka dała tytuł " My jako my " i przyszło mi do głowy, że może chodzić również o mnie.

Dlaczego łąki milkną bez sensu a jabłka mają lepiej - bo nie wszystkie stracone ?

To jest ta słynna mądrość prostego człowieka - bardzo prostego.

ciągniesz mnie za rękę nicią kłamstw nie z twoich ust z mojej głowy To prawda, najbardziej przekonująco okłamujemy sami siebie.