Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Roberto Deko

Użytkownicy
  • Postów

    4
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Treść opublikowana przez Roberto Deko

  1. Zawsze jestem skory do przyjmowania rad. Jeśli tylko chcesz udzielić mi wskazówek chętnie wezmę je pod uwagę. Nigdy nie pisałem wierszy i szczerze mówiąc nawet nie mam pojęcia jak się je pisze i układa. przyda się więc dobra rada:) Dziękuję jeśli potrzebujesz adresu @ by coś naprostować to mogę podać. Będę wdzięczny i może prześlę jeszcze inne wypociny.
  2. Sam nie wiem co to jest?? Nocne wypociny przemęczonego człowieka. Dziękuję i pozdrawiam.
  3. Będąc w milczeniu własnych myśli, wpatrzony w dal nieokreśloną miarą żadną Chciałbym poczuć dotyk twej dłoni niczym aksamitny welon delikatnie opadającą na mą pierś – budzę się. Nie widziałem cię lat ładnych kilka, nawet zapomniałem jak wyglądają twe oczy, włosy, twa niesamowicie roześmiana minka Wiesz, tęskniłem za obecnością twoją, gdy rano wschodziło słońce i gdy, zakrywało oblicze swe gasnąc za horyzontem ognistą łuną czerwoną Wtedy tęskniłem za tobą najbardziej wspominając nasze spacery, rozmowy, żarty, śmieszne zaloty, nawet pierwsze pieszczoty, całą tą jakby zaczarowaną atmosferę. Słyszę śmiech twój taki jakby nadzwyczajny, wyjątkowy, radosny, pełen życia a wręcz życiodajny, promienisty, tak śmiejesz się tylko ty i poznałbym go nawet podczas nie księżycowej nocy mglistej gdzie światła nie ujrzy nikt nawet bladej iskry. Wkładam szlafrok na nagie ciało myśląc sobie, że sen kiedyś zamieni się w rzeczywistość namacalną w pełni realną i niekłamaną, lecz kiedy to nastąpi? Przecież czas w miejscu nie stanął i każdy obrał już własną drogę.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...