Je Taime

Zielone liście usychają,wraz z nimi serce moje nie wyparują ze mnie nigdy,okruchy miłości Twojej zapamiętam te piękne chwile do końca swych dni zapamiętam,że kiedyś,tak dawno,byłaś ze mną Ty Nie zapomnę tych wieczorów bez Ciebie spędzonych nie zapomnę tych łez w lustrze utopionych nie zapomnę Twej twarzy,zielonych oczu Twoich nie zapomnę Twych dłoni gładkich,co dotykają moich Zapamiętam Ciebie taką jaką byłaś przy mnie Zapamiętam oddech Twój,smutne oczy zapatrzone Zapamiętam całą,z każdym drobnym szczegółem Cię Zapamiętam,choć serce Twe płacze zamglone Suche liście spadły już ze starych konarów możemy jeszcze je jakoś razem pozamiatać zatracając w sobie tych kilka koszmarów by powoje serc,mogły się jeszcze posplatać

Wiatr rozwiał cele z pola widzenia zabijając je,partyzant kona z nimi wraz umierające marzenia,nie do spełnienia tylko serce,raz po raz wybija cicho takt na szarej polanie leży ciało szeregowego gnije,marnuje się,umiera w Nim wszystko gdy tymczasem kostucha podchodzi do Niego serce bić przestaje,dogasa ognisko iskra z ciała Jego,pokrywa tu wszystko zamieniając zieloną polanę,w pogorzelisko karabin Jego-serce,spoczywa na jego lewicy a głowa zwrócona w stronę Jego prawicy Prawica ucieszona,nieświadoma tego że zabiła partyzanta,obrońcę swego lewica zaś martwa została,zakrwawiona żołnierz zamyka powieki szepcąc:"Zabiła mnie Ona"