emilka15985

zasypiam na Twoich kolanach zmęczona ciszą dnia wyścieloną w błękitne podszepty lazurowych mozaik zasypiam w Twojej miłości obsypana tysiącem słów które swoim przesłaniem pieszczą mnie delikatnością swego brzmienia zasypiam w morzu Twoich łez widząc jak ich smutek otwiera mi oczy na lepsze jutro jak głębia oceanu zasypiam o poranku w jaśminowym zapachu Twoich rąk utulona przeźroczem czystości Twego serca

dziekuje zarówno za słowa kkrytyki jak i pozytywne wszystkie sa dla mnie tak samo wazne pozdrawiam Was:)

Prawdę zabrałeś odszedłeś w dal I w polskich sercach pozostał żal Pozostał smutek samotne łzy I gdzieś w otchłani pamięci Ty Gdzieś dźwięczał będzie twój piękny głos Nad grobem szumiał fioletu wrzos Na twoich ustach muzyki śpiew Teraz zatańczy tu pośród drzew Ty dobrze czułeś że będzie trzeba Iść po snu schodach do bramy nieba Zapalić płomień oczyścić serce By nie bolało już nigdy więcej Byłeś idolem mym i tysiąca Byłeś wciąż pisząc o trwaniu końca Śmierć cię objęła na skrzydłach snu Byłeś a teraz nie ma cię tu Zasnąłeś cicho co było w Tobie Odwaga demon w jednej osobie? I płacząc teraz wciąż będę czuła Ból którym umarł MIREK BREGUŁA

przepieknie to ująłeś

Ona jest wszędzie przenika jak ogień gasi nadzieję zasłania nam oczy pozwala kochać niepojęta w masce strachu tańczy na skroniach wyobraźni Niewiarygodna Niebezpieczna Nieprzewidywalna czasem mroczna wszechobecna -Tajemnica