Michał Cieślak

*** Śpisz, śnisz, budzisz się Ku swej trwodze Na twej drodze Czarną zorzę postrzegasz Czarnych mas strumienie Przeszłości wspomnienie Nie o takim świecie marzysz Kładziesz się spać Śpisz, śnisz, budzisz się To twój świat, twój ideał Świat spełnionych obietnic Świat perspektyw Jesteś silny, wygrywasz z mrokiem Idziesz przed siebie pewnym krokiem Nieświadom szarego losu podstępu Wyłaniasz się ze złudnego odmętu Słyszysz głos, ten sam Brutalną siłą dotknięty Wstajesz po raz kolejny By stawić czoło swemu światu By chwycić broń przeciwko bratu Rujnujesz swój ideał, mgliste Wspomnienia zacierasz Trwogę rozsiewasz Stój człowieku mały! Gdzie twój pomnik doskonały? Uwierz! Warto złożyć broń Otrzeć łzy, podać dłoń Jesteśmy równi Wszechświat, ja i ty