Nieznana

Wyrzuć mnie z Twych starych kart kalendarza I zamarz daty zakreślone w kółka Jestem już niepotrzebna... Splamione listy tuszem już tak nie pachną A starannie kreślone serca już tak nie biją. Podmuch samotny rozbił domek z kart. Nie zapisuj już myśli na podartych kartkach Niezgrabne kleksy już nie cieszą Gdzieś to wszystko zniknęło Już mnie nie ma.. już nie.

Ja Trzymająca się Roztańczonych wskazówek zegara Które zataczają koło w rzeczywistości Co godzinę wybijająca nowe twarze W żelaznej tafli czasu Ja Trzymająca się Rozhuśtanego wahadła Które cicho rozbija szyby tego co było Co godzinę otwierająca nowe drzwi W korytarzach czasu Ja Tak szybko mijająca I długo oczekiwana Wiecznie trwająca I od nowa powtarzana