DarkUsagi
-
Postów
13 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
nigdy
Odpowiedzi opublikowane przez DarkUsagi
-
-
Reguły, zasady i prawa to tylko iluzja którą stworzył człowiek,
Aby móc zapanować nad niepojętym dla niego światem,
Aby móc wyznaczyć granice tego świata,
Aby móc opisać niezrozumiałe,
Jedyne co daje im rację bytu to ludzka wiara,
Niezależnie czy jesteś naukowcem czy też klechom,
Niezależnie czy wierzysz w biblie czy też w naukę,
Łączy was wiara w pewne rzeczy mimo że odmienne.
(różne zakończenia)
Czy wiara w to co widzimy i słyszymy jest prawdą ?
W poznaniu ogranicza nas własny umysł,
dostrzegamy tak wiele a zarazem tak mało.0 -
Wielkie korporacje
Dinozaury minionej ery,
ciągle żyją zaślepione blaskiem swej pustej chwały,
nie widzą jeszcze że same zdążają już ku zagładzie,
mimo tego nadal z rozmysłem niszczą wszystko na swej drodze,
pozostawiając po sobie pustkę,
tam gdzie niegdyś kwitło życie.
I druga wersja.
Wielkie korporacje
Dinozaury minionej ery
ciągle żyją zaślepione blaskiem swej pustej chwały
nie widzą jeszcze że same zdążają już ku zagładzie
ciągnąc nas ze sobą
mimo tego nadal z rozmysłem niszczą wszystko na swej drodze
pozostawiając po sobie pustkę i zmieszane ze sobą,
truchła ludzi i zwierząt,
tam gdzie niegdyś kwitło życie.0 -
CytatZ życia wzięte... ;)
To prawda - po prostu zaklęcie części swych uczuć w litery - pomaga uśmierzyć ból.0 -
CytatPiękny. Ma 'to coś' ;)
Wielokrotnie go zmieniałem, szlifowałem ale nadal czuje niedosyt - brakuje mu jeszcze czegoś aby stał się lśniącym klejnotem.0 -
CytatZgadzam się z poprzedniczką ;)
To tylko zapis jednego zdarzenia z mego życia.0 -
Potrzebuję cię gdyż,
nie daję już rady,
ty niczym bicz smagający wycieńczonego rumaka,
stawiasz mnie na nogi,
i idę dzięki tobie ze świadomością że za każda twą krople,
płacę chwilą mego istnienia.0 -
Dzień po dniu tracę coś
Dzień po dniu zyskuję coś
Tracę sekundy mego istnienia
Zyskuję ulotne wspomnienia
Tracę bliską mi duszę
Zyskuję bliznę na mej duszy
Tracę pół kwarty mej krwi
Zyskuję świadomość dania komuś szansy0 -
Nieostrożny krok
jęk łamanych kości
Nigdy więcej już
nie będziesz biegał
Nigdy już nie
pobawisz się ze mną
Nigdy więcej cię nie zobaczę
mała puszysta kulko
mój przyjacielu
Na mnie spadła powinność
pochowania cię
W płytkim grobie
do wiecznego snu spoczniesz
Twe życie choć trwało chwil kilka
wypełniała je zabawa i szczęście.0 -
Jesteśmy niczym kamyk rzucony w rzekę,
popychani przez świat,
żłobieni przez czas,
kierowani nurtem,
dążymy naszą drogą,
a na jej końcu zmieniamy się w pył.0 -
Dziewczęce oczy,
jeszcze przed chwile,
rozpalone nadzieją,
utraciły swój blask,
wszystko przez odpowiedź,
choć była prawdą,
to nie takiej prawdy,
oczekiwały te lśniące oczy.0 -
Cierpienie
Ty które powalasz na kolana.
Ty które odbierasz radość życia.
Ty które pozostawiasz blizny w mej duszy.
Nie chcę cię, ale przez całe życie jesteś tuż obok.0
Wielkie korporacje
w Warsztat - gdy utwór nie całkiem gotowy
Opublikowano
Hm... to nie jest osąd tylko opis... świata prze zemnie widzianego.
Fragment "nie widzą jeszcze że same zdążają już ku zagładzie
ciągnąc nas ze sobą" opisuje aktualne to co się dzieje tzn. za dążenie do zysku korporacji płacą na razie najbiedniejsi a w przyszłości i my zapłaci pewną cenę, a może już ją płacimy nie wiedząc o tym ?