Magda Bajor

Ciało żywe a brak ruchów Dusza umarła nie mam tego co miałam Pozostało wielkie zwątpienie Pozostało? Nie Zwątpienia też już nie ma umarło Całkowita obojętnośc Tylko tyle zostało Nikt nie wie co jest w mojej głowie Nikt nie wie ze mojej duszy juz nie ma Nikt nie wie ze powoli świat traci jedną osobę Świat? Nie Moje ciało zostaje ale dusza? Nie mam tego co miałam kiedyś

Idę, ale nie wiem dokąd Myślę, ale nie wiem o czym Patrzę, ale nie wiem na co Słyszę, ale nie rozumiem Oddycham, ale brakuje mi powietrza Mówię, ale sama nie wiem co Biegnę, ale nie wiem po co Śpię, ale usnąc nie mogę Jem, ale dalej jestem głodna Kocham i wiem kogo Tęsknię i wiem za kim

Chciałam go zabic ale uciekł chciałam go ukraśc ale nie był niczyją własnością chciałam go miec przy sobie ale nie dało się To on mnie ukradł To on mnie miał przy sobie To on mnie zabił

Coś bierze moje serce a zabija twoje ciało coś zabija moje serce a bierze twoje ciało coś zabija we mnie cząstkę ciebie a w tobie zabija wszystko mi karze cierpieć a ciebie od razu uwalnia coś mi karze cierpieć a ty jesteś od tego wolny coś śmierć to proste

Twoja dłoń jest moją wyspa zieloną pełną drzew tam czuję się bezpiecznie Twoja dłoń daje mi ciepło gorące wspaniałe ciepło bez którego nie mogę życ Twoja dłon to źródło mego szczęścia mojej radości miłości wieczności nieskończonej Moja dłoń? Moja dłoń! Moja dłoń... Z mojej dłoni zginiesz

Wiatr poplątał mi włosy zaplątał ciemne kosmyki z jasnymi skręcił 2 warkocze wyrwał pare włosów zmienił kolor włosów na bardziej szary zniszczył je naprawic mozesz je jedynie sam Wiatr poplątał mi życie naprawic mozesz je jedynie sam

Poeta mi powiedział, że poetą nie jest Poeta mi powiedział, że w Boga nie wierzy Poeta mi stos wierszy po sobie zostawił Poeta mi dał nowe umiejętności i nową duszę Poeta zmienił me spojrzenie na rzeczywistość Poeta mnie nauczył jak być sobą gdy inni myślą inaczej Poeta mi pokazał jak się nie poddawać Poeta na końcu się zabił Czy tego też mnie nauczył?

Pewnego dnia zrozumiałam że nie żyję tu tylko dla własnej przyjemności Nie po to mnie Bóg stworzył Zrozumiałam że jest coś takiego jak troska o drugiego czlowieka troska o bliskiego mi człowieka tego dnia miałam w oczach łzy nie mogłam się skupić na czymś zwykłym nie mogłam odpędzić złych myśli życie trwa chwilę w tej chwili coś zrozumiałam łzy padały na kartkę papieru spływały delikatnie po mych policzkach zawsze wstydzę się łez teraz ich nawet nie ocierałam ten dzień jest dzisiaj ta chwila trwa teraz

Każdy dla mnie wrogiem Każdy dla mnie ojcem Każdy dla mnie matką Każdy dla mnie przyjacielem Ty dla mnie bratem Ty dla mnie siostrą Ty dla mnie maskotką Ty dla mnie psem Każdy dla mnie mordercą Każdy dla mnie samobójcą Każdy dla mnie świętym Każdy dla mnie wyjątkiem

Jestem barwną jaskółką na wietrze sobą całą łapię powietrze lubię twoje skrzydła szerokie wtedy ściągam z siebie powłokę czasem krzyczysz ale ja przecież kocham cię! Jesteś moim aniołem z nieba tylko ty wiesz czego mi potrzeba lubisz moje oczy niebieskie które ciągle patrzą gdzieś w przestrzeń czasem ranię ale ty przecież kochasz mnie!

Moja metafizyka przedmiotu nie istnieje ale istnieje metafizyka Twojej osoby o która sam zadbałeś Twoje lata młodości dały Ci coś pięknego moje lata młodości dały mi Ciebie... Te chabry na łące rosną dla Ciebie...