Paweł Wrona

Latać! wzbić się ponad wszystkim i wszystkimi, szybować między niebem a nimi, wolności zażywać, żyć jak ptak, na przemian naprzód i na wspak nurkować, pływać, zamiast kołysać się na wietrze, nie obawiać się podmuchów za przyjaciela mieć powietrze, spod chmur często na ziemię spoglądając, wszystko widząc, na wszystkim uwagę mając, podniebne przemierzać przestworza, jak stwórca lądu, oceanu, morza, Pan świata, władca natury, bóg wszechmogący, w lotach niedościgniony, zwinny, sprytny i wszystkowiedzący

Piekło na ziemi przeżywają zbłąkane dusze wśród ulotnych chwil, wieczne cierpią katusze próbują wspiąć się na cynizmu wyżyny lecz ciągle myślą o tym o czym wszyscy marzymy jeden bóg jeden cel jedna miłość bezbożność, bezsens, popędów zawiłość błądząc tak po pragnień kniei nie widząc dla siebie nadziei brną dalej w oszustwie i kłamstwie inteligencja spełniająca się w chamstwie

z prawem popytu i podaży idą dziewczyny wymalowanym na twarzy idą w sukienkach w kolorze landrynek lecz nie wiedzą że wolny rynek i klient ma inne wymagania chciałby produktu zintegrowania zamiast być oszukanym opakowaniem marketingowym popartym badaniem które sam niestety klient spaczył gdy fałszywie w ankiecie zaznaczył tak co druga dziewczyna oszukana za warstwą ochronną schowana zamiast budować lojalność klienta sprzedaje się jak najęta

przyzwyczajenie jest największym grzechem bo nie odbija się nigdy na sumieniu echem przyzwyczaja się człowiek i od rozumu odchodzi dusza nie walczy też się z tym pogodzi że nawet gdy znikną wszystkie wartości przyzwyczai się człowiek do swoich słabości

rozpoczął się świetlisty czas wszyscy są szczęśliwi, oto słońca blask, nad brzegiem morza stoi sobie ktoś, wypatruje z dala statek lecz tak jak śniegu płatek spada z klifu coś, w piasku grzęźnie ptak, który wzbić się miał wysoko a statek tonie tak wsród morza wód głęboko i świat tak dalej trwa,niewzruszony i pędzi dalej czas,ład nie został naruszony