andrejch

chcę a jednak nie powiem nic miłego co to jest co to ma opisywać kota??? psa??? ciebie??? Co to daje ludziom jakieś bierne to.

pięknie :D:D

to chyba nie ty pisałeś bo za ładne. Mama ci napisała ??

szkoda gadać

to proza tylko ma wersy. Tak dalej tak dalej licze na ciebie świetnie ty mój bogu idolu podpisz mi siena koszulce. Tylko nie wierszem.

przepieknie... chociarz jedna osoba inna niz te pozostałe.

dobrze byś zrobił jakbyś wziął oprzykłąd z bohatera twojego wiersza.

no no no... jak bym chcia łprzestarszyć kogos na śmierć albo spowodować co najmniej zeby wyłysiał to k azłbym mu to przeczytać. Na tortuty be sie tez nadawało jak bym chciałwyciagać infomacje z ludzi.

Bo ty cały jesteś inny. zatrzymaj sie w swoim śreniowieczu i śiedź tam lepiej cicho.

to wogóle poezja???? rym na poczatku i wogóle nie melodyjne to dopiero sie źle czyta. Ale wątek fajny tylko to ci wyszło :) papa

nie zwracajcie uwagi na tytuł chodzi mi o to czy dobrze napisałem wstep do bloga i czy zachece czytelnika.

Marek wysoki jak na swój wiek szatyn z czarnymi jak węgiel oczami patrzącymi z uwagą na każdy nawet najdrobniejszy szczegół i dającymi na myśl, iż ich właściciel potrafi czytać w myślach, sunął w blasku księżyca smagany po twarzy przez zimny wrześniowy wiatr tratwa, na której płynął załamywała taflę czarnego jeziora wzburzając delikatnie wodę, co powodowało zniekształcenie odbijającego się w niej obrazu księżyca i innych osób na łodziach po bokach, na każdej szalupie stało cztery osoby, z których każda wpatrywała się w jamę u podnóża bazaltowego masywu, w kierunku którego płynęli, z jamy emanowało dziwne zielone światło, które dawało wspaniałe efekty świetlne odbijając się od czarnej tafli zalewu. Niebieska latarnia kiwała się niebezpiecznie na kiju umocowanym u początku tratwy dodając jeszcze większej grozy sytuacji, w której znalazł się nasz bohater. Tratwy płynęły same popychane niewidzialną siłą, która wibrowała w powietrzu na około. W tej chwili na całym ciele Marka przebiegała gęsia skórka nie mógł powstrzymać emocji, z niecierpliwością czekał na chwilę, w której wpłynie do jaskini, by tam zacząć swoje nowe życie. Oprócz niego na tratwie stały jeszcze dwie osoby, które również nie kryły się z tym co teraz czują. Była to Kinga blondynka o krótko ściętych włosach opadających na ramiona i niebieskich oczach przypominających głębię morza i Kuba średni chłopak o zielonych oczach patrzących z wyniosłością i brązowych włosach na których osiadły krople wody dając śmieszny rezultat. W tej chwili łodzie minęły pas drzew po obydwu stronach jeziora Jeszcze kilka metrów dzieliło ich od groty. Po obu stronach brzegu wyrastały wielkie sosny zasłaniając swoimi gałęziami prawie całe niebo tylko gdzie niegdzie widać było słabo pulsującą gwiazdę, przywodzącą na myśl ostatnią iskrę nadziei. W tej ponurej ciemności jedynym źródłem światła były niebieskie ogniki zamknięte i zabezpieczone przed wiatrem i wilgocią w szklanej klatce. Mimo to Marek katem oka dostrzegł ruch w cieniu drzew szybko zwrócił głowę w tym kierunku, lecz nic tam nie było niebieskie światło padało na brzeg ukazując długie powykręcane korzenie drzew i przestrzeń pomiędzy ich pniami.

całkiem całkiem :D

no :)

nie budój muru. ale wiersz całkiem calkiem łądny

jak zawsze ładnie

:D:D:D łanie

cała prawda

bez imion :) :D Mnie sie podoba dlatego ja zacheciłem

ty nAzGuL to sie z każdym musisz kłócić początkujacym ...

ładny biały wiersz tylko mogłaś ukryć troche wątek. :D:D:D ALE i tak ładnie

slicznie bardzo sie mi podoba

daj spokuj aluna ona nie ma takiego taelntu jak my :P :D ;) Ale za te nwiersz coswygrała :):):) I sienie podzieliłą.... ;) :>

mi kazdy wiersz aluny sie podoba

albo lubicie sie kłócic albo pan nazgul nie zna sie na poezji tylko na zgryźliwych komentarzach mnie sie podoba a i jeszcze jedno czasem dzieci rozumią więcej nizdorośłi