Ann

pomyślę jeszcze... dzięki pozdrawiam

wczoraj radosny śmiech wolności wypełnił dom cały dziś miś ukradkiem w kącie łapką szklane oczy przetarł koń przystanął na biegunach i ruszyć z miejsca nie chce strzygąc uszami z zazdrością myśli o piłce która zaszczytu dostąpiła kredki śpią w pudełku kocem kurzu okryte tylko lale obojętne w swoim domku od tygodnia piją niby-kawę wakacje wakacje wakacje szepcze echo w pustym pokoju

Kalino - dziękuję, że choć na chwilę przystanęłaś. I za rady też oczywiście dziękuję. pozdrawiam

kładzie się na powiekach choć obraz zamglony przez chwilę jeszcze już ciało w odrętwienie wpada godziny zaczynają snuć się bez celu niczym starzec powłócząc nogami obojętne się staje czy kolorowa to czy szara pościel ciało okrywa czasami tylko marzenie senne wyrwie na chwilę głębszy oddech z piersi i pozwoli śnić sen piękny aż tęsknota przycupnie na brzegu łóżka i pocałunek na czole złoży na pożegnanie

dzięki! za to choćby, że nie przeszłaś obojętnie :) wiersz za krótki? a wyobrażasz sobie co by było gdyby był dłuższy? zgroza!

Na coś co było i nie zdarzy się więcej... Na pierwszy i ostatni promień słońca... Na sen spokojny, upojny, piękny... Na dźwięk dzwonka, co serca podnosi słuchawkę... Na ostatnie rzęs skinienie i oddech ostatni... Czekaniem mi jesteś...