zagubiony aniołek

Krzyczę... Lecz nikt tego krzyku nie słyszy, może go nie rozumie ? Cierpię... Lecz nikt tego cierpienia nie widzi, może się boi ? Żyję... Lecz moze to jest tylko sen ...?

Żyjąc ciągle między jawą a snem w martwym zawieszona punkcie Nie mogąc oczu uchronić od łez błądzę po świata złej stronie Tonę na statku fałszu, obłudy choć widzę wyspę szczęśliwą Lecz każda łza przytapia mnie i odbiera resztki mej siły. Wiem... przeznaczenia zmienić nie mogę życie toczy swój bieg dalej Lecz pamiętaj, gdy będziesz czytał to ...chciałam być dobrym człowiekiem.