Magda_Tara

podchodzę po raz kolejny i przystaję, odwracam się i wracam. :)))))))))) i nie zinterpretuję ja go po prostu czuję - czuję ładnie :*

nie ma to jak samoświadomość! to pierwszy krok do sukcesu! Ty już zrobiłeś sporo kroków, Tomasz. życzę...niczego! żeby nie zapeszyć! :* Para ma rację, Para się zna! buziak! ;D

lubię kapuśniak ładny wiersz, Aniu jak ważny jest ciepły posiłek ugotowany sercem. pozdrawiam.

co jest w dotyku babci, że tak pięknie można napisać, tak wzruszliwie, nostalgicznie wspaniale. i tylko o Niej. zachwycająco to zrobiłaś, Paro. :*

jest płynny, jest mówiony, jest. :))

:)))) znam tego chłopca? prześlicznie, Aniu :* jak Ty przecudnie potrafisz mówić o uczuciach najprostszych a najdroższych. całuję mocno. brawo.

szacunek dla swego domu, to dar. fajnie tak schować się, ale najbezpieczniej jest trzymać za rękę do głębokiego snu. a więc dotyk, kontakt, relacja bardzo, Krzychu, dobry wiersz. :*

przepięknie, po Twojemu, Oxyvio! a za oknem...mrok :)

nie wątpię, ja nie muszę potrafić - ja jestem ;)) maskuję się od początku. ;P

miałeś rację! rozmowy są twórcze! :))))))))))) poprawiłeś na lepsze :)) świetny obrazek rodzajowy spod tężni! ;D

do którego Tomasza bijesz, bo tu takie jakieś nieścisłości są? M., nie mów fajny, bo to słowo znaczy mniej niż nic fajny to może być Miś Uszatek, albo inny Reksio dobry materiał - może tak być? "bez odbioru" - dotyczy Tomasza B. o wierszu mówię do Ciebie. pamiętam, że jesteś Rafał, Rafał. znowu nie wyszło, sorry. znikam próbowałam przynajmniej.

fajne to: bez odbioru, Tomasz! kulturalne! a dla mnie w wierszu - fajny materiał na scenariusz! w wierszu! z odbiorem! ;)

dwie Anny podwójnie pięknie, a więc mykam! Tara. wiersz - przepięknie mi się czyta. bez uzasadnienia. do powrotów, do wzruszeń - taki wiersz! :*

a czy o owej chandrze nie warto pisać, Marku Konarski? :))))))))) dobry wiersz, Anno, dla mnie szczególnie: w miejscu gdzie krzyk opada i zastyga w bezruchu zaczyna się bezradność i to nie tylko w kontekście tego, co dalej dzieje się w wierszu :*

Nie czytam, a dlaczego tak Ci się kojarzy? Pozdrawiam Krzysiek :)))))))) ja zawsze na wprost. wyszła autobiografia Manna W. :D, który marzył o tym, żeby być saksofonistą, ale nie został! :(( ale: zabawa w uwalniane dźwięku wciąż trwa, w jego przypadku fenomenalna zabawa. sorry, Krzychu! wiem, ze Ty zawsze (przeważnie) egzystencjalizmem lecisz, a ja tu tak mannowo! :* dobry wiersz!

fantastycznie połączyłaś Wczoraj z Dniem Dzisiejszym, Paro. klimat niebywały, emocjami pisany profesjonalizm w każdym calu. bardzo dobry wiersz. :*

krążę wokół takich wierszy w zamyśleniu. ten jest piękny klimatyczny. nie mnie go oceniać. to nastrój, emocje i tęsknota za Nieobecnością. każdy ma swoją Nieobecność. dziękuję, Anno, że Ty za mnie - tak pięknie ściskam serdecznie.

czytasz Wojtka Manna? pożyczysz ?????????? proszęęęęęęę :*

skargi są w nas dlatego nie jesteśmy drzewami piękny listopadowy pachnący dymem palonych liści kadr :*

:) :*

i telefon komórkowy się zdarza...jak mówi Anioł - nasz gospodarz domu. świat w świecie. gdyby nie szukał, nie znalazłby dziecka. :) pozdrawiam.

a otóż to! Muz nie rozróżnia ino usta zrywa :(( ;D

tak bez ust... trudno być ciepłą :(( a jakby tak podniósł i przylepił ? wolę mieć usta niż nie mieć. ale poleciałeś, Cezar. jak tu pogadać bez ustów?! ;D emocji trochi jest, nie powiem. obrazek sugestywny. obrazek

tak szybko zasnąć - to wyróżnienie! stanął przechodzień - zgubiłeś "ł" wolniutko w zamyśleniu...do końca :))))))) lub początku :)) pozdrawiam, Andrzeju.

Pokłócić się o to, toż to rozkosz! pięknie Paro, jak pięknie! :)))))))))