Magda_Tara

:))))))))) nie jesteś ale miło Cię widzieć a tekst - już mówiłam na poezji ;D witaj ponownie!

:)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))) jak tu nie kochać Bab?????????????

Czy między wagonikami nie wiem. ;) Chodziło o środek lokomocji np. metro, pociąg itp. Nie precyzowałem, bo nie to jest istotne. Reklama? Raczej ku przestrodze. „zgrabne to-to” Jesteś pewna? :) Jeśli tak to dziękuję. Pozdrawiam:) nie to nie :(

czyli jesteśmy para!!!!!!!! jeden chłopiec jedna dziewczynka! pół do pół! :))))))))))) Takich trzech jak nas dwóch to ni ma ani jednego :)) ni ma! :*

o? Jacek? na biało? ooooo serdecznie pozdrawiam :))

w środku? między wagonikami metra! :)) jak reklama! :D zgrabne to-to

Wychodzi na to że tak bardziej pół na pół ;))) Tak jak Ty Maguś ;))):PPP czyli jesteśmy para!!!!!!!! jeden chłopiec jedna dziewczynka! pół do pół! :)))))))))))

:))))))))))) spoko! głupi fart :D kompatybilność czasu z maszyną :P

żeś Leonardo, postępowa babcia! wchodzę! a choćby i zięć! :))))))))))) lubię takie z biglem ;D

ufffffff powoli powoli, fragile! perfectement :*

Agaś???? to Ty jesteś dziewczynkom ???? :(((((((((

oj, Słodki Angello zaszalał :))))))))))) wyjaśniam dla Patryka Nikodema cały 1.11 nie można było wklejać tekstów, poza tytułami, również na forum dyskusyjnym. powyższy wątek jest próbą - UDANĄ! wklejenia tekstu pod tytułem :))))))))) miałam szczęście i "zaszczyt" przeniknąć Angella i jego awarię :P ot! całe Lol, Nikodemie Patryku :D pozdrawiam!

bardzo pięknie i tak na dzisiaj dobrze, Ork! zabieram. cóż dodać... :*

z pragnieniem to jest tak , że czasami ... o! - puszkami pełnymi zimnego piwa , Żubra w ostateczności ;-)) Ważne , że przyciąga ! Żuber???? zgadzasz się, na tę ostateczność????? :((

no, Stasiuk! wróciłeś, Duchu! razem z weną :)))))))) buziak! witaj! jest spoko! jak dawniej ;D wklejaj na prozę

o! na tak! :)))))))))) chyba opuszkami palców ? ale właściwie co za różnica, Cezar! grunt że dotyka! buziak! :D Sprite. :*

przeniknąć mroki Angello! :)))))))))) :*

czyżby? UDAŁO SIĘ! :)))))))))

na przekór sobie obok wbrew i pomimo przemknęła wąską stopą cielesność w alabastrowej bieli zgubiła muślinową szatę nie zasłonił jej oddech zachwyt pozbawił lęku zatrzymał by stać się obecnością :*

smutny Twój wiersz, Paro, ale to smutne święto, choć moje ulubione. trudno peelce rozstać się ze wspomnieniem, ale jak pięknie o tym mówi. wolę twoje weselsze wiersze, figlarne, z iskierką w oku :) i drzewa w wierszu, lubię drzewa ściskam i czekam na uśmiechy wierszowane. Nie! smutkom i smutnym wierszom! :))

O! taka myśl.... :)) czasem przeleci - zapisałeś! :D

otóż to! Graża ma rację! :)))))))))) w urlopie...to może przesada ;D ale nie powiem - miło! :))))))))

Graża wie co mówi! :)))))))))))))) czas ucieka! buziak :D i dla mnie: parkiet tylko ułatwia wyrównanie oddechów :))

i ja również oniemiał mnie, wzruszył, zachwycił swoją ascezą, precyzją i trafioną w punkt pointą :)) brawo, Graża!

no, żeż poleciałeś!!!!!!!!!! jacieeeee :* wolę peonie, ostatecznie - chryzantemy :D