[Szczęście]

Słyszę szept Twego głosu
rumiane policzki dostrzegam
posiadasz w sercu sposób
który kreuje kawałek nieba.

Chciałabym być istotą
do której wzdychasz nocami
układasz melodię słodką
wodząc po strunach palcami.

Oddałabym wiele za Ciebie
bo Ty pokazałeś mi drogę
położyłam w sercu u siebie
Twą wyjątkową osobę.

Szczęściem stałeś się dla mnie
nadzieją na lepsze jutro
spowodowałeś ukradkiem
przestało być bardzo smutno.

[Krople deszczu]

Krople deszczu tworzą wielki ocean
krople łez dodają słonego posmaku
przez ułamek sekundy wiele się zmienia
nie potrafię rozpoznać twojego zapachu.

Świat odwrócił wskazówki zegara
teraz chodzą do tyłu na przekór
błądzę myśląc że może to kara
że uczucia schowałam w człowieku.

Który mało powiedział o sobie
lecz to wszystko starczyło na tyle
by zakochać się w jego osobie
i zapomnieć o smutkach na chwilę.

Taki moment nie trwał zbyt długo
czas wybijał godzinne przystanki
świat zakrywał się czarną szarugą
moje oczy przybrały blask szklanki.

Teraz tłuką się wszystkie marzenia
inne gesty odchodzą w niepamięć
do historii dochodzą wspomnienia
krople deszczu trafiają na kamień.

[deszczowe łzy]

Wieczory bajecznie komponują się
z lekkim deszczem.

Deszcz nie znaczy zbyt dużo,
choć to kwestia sporna na temat faz klimatycznych.

Dźwięk tłukącego się szkła
u sąsiadów
daje nieznaczny kontrast.
Awantura.

To łzy leją się z nieba,
a wrzask kobiety przypomina o jeszcze bardziej dominujących istotach.

Ona?
Nie podda się.
Powiedziała pod przysięgą,
że będzie przy nim aż do śmierci.

Dotrzyma słowa.
Bez względu na wszystko.

Świat potwierdza stan psychiczny człowieka,
bez statystyk i słupkowych wykresów.

Gdy pada deszcz,
nie jedno oko wytwarza strumienie łez.

[wachlarze]

wiersz piękny

a " i"
może służyć równie dobrze, za anafory, które dodają uroku i pokazują, że to jeszcze nie koniec
urokliwy i poruszający.

[Płyn]

Wiersz oczywisty a tak magiczny...

smutne zakończenie, choć pełne prawdy.


płyn ...
do zamydlania oczu

[Doskonałość w słowie skryta]

Zakochana w marzeniach
stworzonych przez wyobraźnię
przez sny o ludzkich wrażeniach
bo tak żyć jest lepiej, raźniej
Zatopiona w swych myślach
o błękitnych obłokach
tak jak w przepięknych baśniach
wyobraźnia jej jest szeroka
szersza niż ludzkie postępy w nauce
większa niż piękno ukryte w sztuce
lepsza niż nuty wtopione w muzyce
głębsza niż słowa zawarte w liryce
Bo ludzkie myśli o kwestiach nieżywych
są bardziej realne niż o tych prawdziwych
gdyż są wyjątkowe, w swym rodzaju jedyne
i pokazują inną krainę
Dolinę, która Utopią jest zwana
szczęśliwi w niej ludzie i ja zakochana
i co ważniejsze ma miłość wzajemna
tak upragniona, tak bardzo potrzebna.

[Twoje niebo niebem mym]

Słyszę szept twego głosu
rumiane policzki dostrzegam
posiadasz w sercu sposób
który kreuje kawałek nieba.
Chciałabym być istotą
do której wzdychasz nocami
układasz melodię słodką
wodząc po strunach palcami.
Oddałabym wiele za ciebie
bo ty pokazałeś mi dorgę
położyłam w sercu u siebie
twą wyjątkową osobę.
Szczęściem stałeś się dla mnie
nadzieją na lepsze jutro
spowodowałeś ukradkiem
przestało być bardzo smutno.
choć szczęścia pełnego nie mam
wierzę, że przyjdzie dzień
w którym uchylisz swój rąbek nieba
zaprosisz do niego mnie