ważne

może nie wiesz ale wszyscy mnie podziwiają jestem bogiem tylko czasem nie gdy wyłączam mój idealny świat gdzie dobro mogę zmierzyć w bajtach a na każde zło mam tarczę "+8" - gdy mnie wołają na obiad do zupy brak mi instrukcji do kobiety miłości takich czarów tu nie ma czuje się podle mówią czar spowiedzi ja się pytam gdzie czar wiary? krzywdzę ludzi krzywdzę siebie kto w tej tandecie poucinał marionetkom sznurki? gdzie scenariusz wstęp młodości rozwinięcie w chwale męskości i gdzie cholerny happy-end? tego świata nie uratuję a działając w dobrej wierze zniszczę koleżankę dziewczynę kochankę teraz "przyjaciółkę" żałosne nareszcie koniec obiadu już wracam wielbiciele! wiem tu miłości też nie ma chorej komplikacji w świecie scenarzysty-procesora w jego objęciach w jego bezpiecznej błekitnej otchłani jestem spokojny o jutro śnię... narazie się boję ale może jeszcze kiedyś zagram... bez niteczek