jaskółeczka

wiesz... myślę o tobie nieprzerwanie choć liście dwa razy spadały z drzew wiesz... milczę z tobą o wszystkim o nas wiesz... pragnę cię czubkiem głowy objętością ramion wiesz... patrzę na ciebie różowo głęboko kocham cię codziennie nieskończenie wiesz??? nie -bo i skąd...

w wypełnionym pustką pokoju niemym głosem wolam cię płomień nadziei powoli gaśnie drobiy kurzu unoszą się w powietrzu jak marzenia nastaje mrok dnia przerażający fakt istnienia drąży przepaść świadomości uśmiech głuchego losu otwiera drzwi nieznanej przyszłości mogliśmy być razem lecz morze ludzkich zawiści zatopiło naszą milość i dziś żyję chwilą i tylko chwilą wśród papierowych kwiatów