Julia Romańska

nigdy nikogo przy niej nie było wieczory długie i chłodne młode życie ciężko ją doświadczyło dni męczące i samotne chciała mieć siły by żyć miała nadzieję przez krótki czas że będzie tym kim chce być lecz zbyt szybko powiedziała - pas dlaczego ręce włożyłeś do kieszeni? nie widzisz w jej oczach cierpienia? jesteśmy zbyt sobą zaślepieni by pomóc innym spełniać marzenia

co dla nas szykujesz Matko nasza Opiekunko nasza w tajemnicy trzymasz sekret życia dzieci twe spragnione proszą Cię nieustannie choć o kroplę lecz TY stanowcza, nieugieta wypijasz wszystko...sama

spojrzał mi w oczy i ja spojrzałam w jego nic więcej przeszedł blisko mnie i ja przeszłam obok niego nic więcej uśmiechnął się do mnie? i ja uśmiechnęłam się do niego? nic więcej poza niepewnością ma on i mam ja czekam i on czeka też by znaleźć w sobie odwagę by zrobić pierwszy krok by zabić niepewność i nic więcej