Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Mateusz Herbert

Użytkownicy
  • Postów

    2
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Treść opublikowana przez Mateusz Herbert

  1. Boże który Jesteś, a który NIC nie robisz patrzysz się z góry i dołu na cierpienie ludków których stworzyłeś z prochu i których obrócisz w proch i płaczesz bo boli cię ich nieszczęście największe – życie na twym śmietniku nad którym żeś pracował sześć dni a siódmego NIC nie robił cały dzień myślałeś że masz w garści wszystko i wszystkich patrz no ino o kim zapomniałeś? To pan NICOŚĆ Pan potężny i zły, Który twe szeregi zapełniał Do czasu buntu i oddalenia się Artystą był stworzył to czego ty nie stworzyłeś… to zło którym zawładną nad dziewiczą dobrocią ludka, podobizny twej która zdradziła idee twą zerwawszy i zjadłszy owoc z Drzewa poznania dobra i zła i tak się koszmar zaczął który trwa nie ustanie już od kilkudziesięciu wieków mord gwałt wojna chociaż dobro zwycięża- jakim kosztem? kosztem – człowieka! Boże siódmego dnia Kiedy NIC nie robie błagam cię na kolanach w twoim domu żeby dawna i zapomniana harmonia Edenu powróciła na wieki!
  2. Dziękuje za wszystkie komentarze. Musiałem zmienić nick, bo nie mogłem się zalogować na tam tym kącie poniewaz zapomniałem hasła.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...