ash

lubię czyste kartki i słowa krążące gdzieś pod skórą w siateczce naczyń bólonośnych so let's have a threesome with such a flat word let's call it my name replace me for a while cause i need some time off pozbywam się wyblakłej umiejętności zakwitania na moich ustach susza sorry you can't define me and chose the easiest way to trample my identity

zapominam karmić empatię ledwo schnie w doniczce ceramiczno-palczastej przy nodze na krótkiej smyczy prowadzć się jak tania dziwka sprzedając otwarte złamania nienaruszonalnych zasad łamią się rusztowania kośćca mojej duszy

wtłoczyli chemię do żył i mimo cierpkiego smaku słodko od krwi pomiędzy zębami 'zero er ha minus' zgaś! nie chcę światła! krąży wokół mnie gryząc garściami skórę muszę oczy odbiałczyć ciii wrócę jutro pozwól spać

ash to ona :) pozdrawiam

dość fajnie, tak w klimacie starego dobrego małżeństwa. lubię ich, więc kupuję.. pozdrawiam

jestem na nie. nic więcej nie mam do powiedzenia poza tym, że wiersz nic sobą nie wnosi. do następnego (oby lepszego) pozdrawiam

moja głowa na wskroś okrutnie przebita zapachem pomarańczy i słowa dudniące 'to już! to już!' biegnę na ratunek śnię nie-głeboko nie-delikatnie nie-realnie i zbudzona nagle twojej dłoni nie-dotykiem a jednak... wciąż tylko oczy co rano podbite nocnym nie-trzymaniem łez

pachnę nonsensem od przedjutrza z głową na kolanach Haśki staję się kotem i choć nie lubię jak wtula twarz w moje futro nie-deszczowo mruczę a na dworze już tak jesiennie od złota moich loków

można drapać szkło paznokciami. wtedy taki niemiły dźwięk powstaje :) pozdrawiam

mnie też się podoba. ładnie, zgrabnie, prowokacyjnie pozdrawiam

słucham deszczu na szkle paznokciami za głośno oddycham ucichłam wycichłam uciekłam (?) tylko oczy za duże nie-winne w lustrze przydymionej szklanki

lekko, przekornie, z pasją. podoba mi się :) pozdrawiam

lubię twoje wiersze. czytam je nie tylko tutaj. w tym utworze jest jakiś fascynujący spokój, bardzo dobrze się go czyta. może dlatego, że lubię liście i jesień lubię :) pozdrawiam :)

nadużyta przewrażliwiona, bo wciąż niepewna a tylko w siebie wierzę wysysaj mocniej więcej ci dam bo ja to tak mało w tak mało wierzę ile znaczę ? nie ufam już wcale tobie ... życie