Juan Moreira

Kolejna ściema króla słońce przemierzyła galaktykę gutenberga coś mi tam błyszczysz jeszcze ale mgławica gęstnieje kulę się, nadymam ale nie ma w tym nic super nic nowego Gdybym mógł jeszcze chwycić ten warkocz i chciał pomyśleć życzenie Gdybyś mnie zassała ale dla ciał cielistych nie istnieje żaden horyzont zdarzeń

kolejny uścisk śledzia następną przetrzymam dłużej, za długo, zobaczymy co zrobi łapana na muchę pułapkę muchołówkę odebrana jako zaproszenie na tarło poszła dyskretnie w poprzek katarakty a gdy tamci będą już daleko hyc mi w pysk jak widziałem u Bruegela

gołębie liczą, że wykażę chociaż odrobinę skruchy ale już nie ma z czego już jestem otoczakiem każdy kolejny kruk i wrona najwyżej połamią dziób

Bóg tchnąwszy życie w człowieka: Sam był już mocno zdyszany Waliło mu czosnkiem Miał atak astmy Nawdychał się wcześniej helu Dopiero co sztachnął się gandzią Pił wodę brzozową Zgasił świeczki na torcie Dobył z niego dźwięk i wiedział, że było to śmieszne ...

Dzień nie gaśnie tylko milknie: w mgławicy widzianej z nieba Na około w jej cieniu: umiera

Smarkaty sopel pod żebro wciśnięty ulice trzymają za gardło a hartują pięty

Rozanieleni bo autobusy nie zostawiają łajna na bruku Nienasyceni bo autobusy nie zostawiają łajna na bruku

Czy to konkubent łamignacik do snu ululał po drugiej stronie polerowanego sufitu? -śpij to koty marcują