Roy Event

napiszmy cztery liczby, tyle wystarczy żeby powstał zarys... tak pierwsza, będzie pięknym wzrokiem kobiety, nawiasem skrytego marzenia... tak druga, spadnie obok schematu koła, minus dodatni plusa... tak trzecia krzyknie czwartej, ku chwale silni, własnych poglądów... tak czwarta obok pierwszej, zacznie kreślić nowy wykres życia... zamknięte w kwadracie stożkowego koła, stworzą świat na nowo. raz, dwa, trzy cztery, i raz... na nowo...

Nie damy życia nędznej nucie pogrywać w sercach marnych rady w głowie wielkiej smucie marnować krew życia rannych. Gdzieś między wasze barykady kradniemy promienie duszy to my ludzie neutralnej wady by żyć w życiu katuszy. Z lasów pierwotnych i przyszłych i iść i wracać będziemy bo serca nasze tętnią w tych w oczach których kradniemy. Sami nic nie potrzebujemy jesteśmy i będziemy być naszych oczu wzrokiem żyjemy w smutek oczu waszych żyć.