In vitro cię zapłodnię, in vitro będziesz moja.
W prubówce cię posiąde, na stole dr Slavoja.
Nie kupię ci kwiatów lecz plastikowe kierpce.
Na wyprzedaży znajdę rozmiar Tobie w podzięce.
Na niby będzie akt, na niby chęć i wola.
Na niby podniosę frak, na niby cała swawola.
Bo przecież in vitro tam wtargnę. In vitro Cię pocałuję.
In vitro przyprę do muru, ty in vitro zaprotestujesz.
In vitro się zakochamy, in vitro stworzymy rodzinę.
In vitro oświadczyny, in vitro welon odchylę.
In vitro trudne początki. In vitro niesnaski i sfary.
In vitro samotne wieczory, in vitro powrotne amory.
In vitro proza życia. In vitro odświętna poezja.
Tak naszą samotność in vitro ubierzmy w szaty spełnienia.
