misiek krawczyk

Jeden Kościół jest na świecie Rzymski, apostolski, święty. Lecz ostatnio oprócz prawdy są w nim spore też zamęty. Dziś mnie strach nad nim przejmuje kiedy patrzę co się dzieje. Czasem trudno znaleźć na Mszy Zbawcy co dla Ojca mdleje. Chociaż ten sam Jezus dalej pod tą samą bielą Hostii walczy o człowiecze serce w którym pragnie się rozgościć, i choć wciąż ta sama Matka uczy, jedna i miłuje, ten sam Duch i Ojciec Stwórca, wszystko zmienić się próbuje. Dzisiaj forma to priorytet. Ma być twórczo, kreatywnie, wszystko w modzie, trendy, łatwiej, może nawet trochę dziwnie. „Dla nas klient najważniejszy. Jego zdanie naszą drogą. Dziś Msze nudne, nieciekawe odprawiane być nie mogą. Ma być luźno i radośnie by się wszystkim podobało. To nie czasy na cierpienie. Chcemy wolność – trudu mało”. Otóż nie – drogi kapłanie – tą swobodą, lecz wiernością Ewangelii i Tradycji wskażesz Boga świata gościom. Być nie możesz pół-kapłanem, prawd pół-bożych pół-prorokiem patrzeć zawsze kątem Boga, ale tylko jednym okiem, albo twórcą pół-historii o pół-piekle i pół-niebie chyba, że… nasz Zbawca umarł tylko za połowę Ciebie.

Tym wierszem zaczynam swoje publikowanie. Serdecznie witam na forum poetyckim! :-) Nie każdy środek jest złoty. Bywają środki czarne jak noc Z lekkim odcieniem pedalskiego różu. Biel się z czernią wtedy zlewa Produkując morze nędznej szarości. A perły wyglądają niesmacznie przez kolczasty drut swego chlewu…