Marysia Kisielowska

Ależ boskie... wspaniałe... No i mój ulubiony temat :) kocham takie właśnie wiersze, mogłabym go czytać godzinami non stop- szkoda że litani ( prawdziwych) nie układ się w ten spsób i nie odczytuje w kościele, myślę, że były by dużo leprze niż te które czyta się za zwyczaj...

Och..! cudowne.. Trochę przeraża mnie ten tok myślenia, ale w gruncie rzeczy ciekawe- nawet bardzo... Zmusza do refleksji i jesze ten rytm je pobudza, moim zdaniem fantastyczne... Szkoda tylko że takie krótkie...

Śliczny... Taki powabny, delikatny, czuje się taką wiosenną miłość - taką po prostu romantyczną =) Forma może trochę oklepana, ale łatwo się czyta ten wiersz i łatwo sobie wyobrazić, poczuć płęte...

słodkie... hehe :) A tak szczeże to mi się podoba, podziwiam ludzi kturzy potrafią do poezji podejść z takim dystansem, ja osobiście mam ogromne skłonności do patosu... Jasne, że wiersz nie jest idealny, bo jakiż jest... ale czuć to coś, no i ta bujna wyobraźnia- więc nie jest źle...