A. Morris

Mieszka na ulicy Słońca Słońce mieszka w niej W jej oczach, włosach, uśmiechu W spojrzeniu, w każdym oddechu Jest mądra, co robić wie Zna ciebie i zna mnie Ma długie nogi i włosy Jest zgrabna, zwiewna jak mgła Gdy mówi to wszystkie głosy Milkną, czakając na znak Jest mądra, co robić wie Zna ciebie i zna mnie Choć zmienne miewa nastroje Raczej pogodny z niej duch Uśmiechem potrafi zmiękczyć Serca najtwardszy lód Jest mądra, co robić wie Zna ciebie i zna mnie Strażniczką dusz jest tysiąca Czyich? Nie pytaj mnie Bo kto ją pozna to wpada Jak owad w pajęczą sieć Jest mądra, co robić wie Zna ciebie i zna mnie Zawładnie duszą, opęta Zniewoli umysł i sen Rozerwie serce na strzępy A potem uśmiechnie się - niewinnie Jest mądra, co robić wie Zna ciebie i zna mnie Wytrwale dąży do celu Jest mądra, co robić wie Sprzeciwia się jej niewielu Dostaje to, czego chce Jest mądra, wie czego chce Ma ciebie i ma mnie

Gdy Ciebie nie ma Życie jest pustynią Gdy Cię nie widzę Dni leniwie płyną Tęsknię za Tobą Za Twoim uśmiechem Chciałbym oddychać Każdym Twym Oddechem Chciałbym się karmić Każdym Twoim słowem Chciałbym poznawać Ciała Twego mowę Dzień i noc Tęsknię za Tobą Za Twoim zapachem Myśli me błądzą Szukając ze strachem Obrazu Twego Gdy Ciebie nie ma Spalam się, usycham Gdy Cię nie widzę Dusza płacze, wzdycha Tęsknię za Tobą Kochając Cię płaczę Rozmowy z Tobą Pragnę, czy zobaczę Cię dzisiaj? Odwieczne pytanie

Zbudź się, zbudź się Strząśnij z włosów sen Otwórz oczy i popatrz Wstaje nowy dzień - Twój dzień Niech ten dzień Ci przyniesie Godziny radości Niech ten dzień będzie wolny Od smutków i troski Ptaki będą śpiewały Dziś tylko dla Ciebie Pokłonią Ci się drzewa I słońce na niebie Kwiaty swoim zapachem Otoczą Cię czule Wiatr zaszumi Twe imię A Ty Uśmiechnij się do mnie Choć przez chwilę

Kiedyś grałem w dziwną grę Chciałem w grobie schować się By nie słyszeć ludzkich kłamstw Które otaczają nas Kiedyś grałem w straszną grę Chciałem w grobie schować się Zimnym i mrocznym jak strych By nie widzieć rzeczy złych Czy wiesz, jak zwie się ta gra? Tak, wiesz jakie imię ma Ta gra zwie się "Zwariowanie" Czy zagrasz w nią ze mną Kochanie?

Chciałbym znać Twoje marzenia I śnić w Twoim śnie Chciałbym wiedzieć, jakie słowa chcesz usłyszeć Abyś wzniosła się wyżej Ale Ty tańczysz w ognistym kręgu Na wyznania wzruszasz ramionami Cóż mam uczynić, aby ogień choć trochę Rozgrzał Cię?

Rozmowa z Tobą Jest jak storczyk Rozkwita wolno A kwitnie wieczność Rozmowa z Tobą Jest jak potok Rwący i silny Porywa wszystko Rozmowa z Tobą Jest jak tęcza Milionem barw Maluje życie - szczęście Więc chodź, mów do mnie A ja Ci powiem Jak bardzo kocham Rozmowy z Tobą

Przykrość sprawiona drogiej osobie Boli okrutnie Pali jak ogień, kłuje jak strzała Z łuku wypchnięta Rozrywa serce, duszę rozdziera Zniewala umysł Nie chcę już więcej ranić osoby Którą uwielbiam

Dlaczego, gdy Cię widzę, nawet z daleka, Dostaję zawrotów głowy? Dlaczego, gdy na mnie patrzysz, uciekam I zamykam się w sobie? Dlaczego, gdy do mnie mówisz, ja czekam I milczę zamiast powiedzieć Jak bardzo kocham rozmowy z Tobą? ...Dlaczego?