Gabrielka

Czasem wielce znudzona wypowiadam Twoje imię. W defetyzmie jego głębi ego moje ginie i uważać musze bardzo, by osobowości mojej poprzez unię z samą sobą nie wpleść w grono wspomnień. Błąkam się na jawie wśród powszednich snów. Przestań mnie przyciągać, proszę, nie kuś już! Dziś już nie wiem nie rozumiem nic... Pozwól mi już odejść, nie rozkazuj być...