Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Bartosz Sadulski

Użytkownicy
  • Postów

    9
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Treść opublikowana przez Bartosz Sadulski

  1. Witam Cię i pozdrawiam choć nie mam szacunku spędziliśmy razem zbyt wiele czasu by móc cię nie kochać leżeliśmy razem na łąkach rozlanych pod sufitem ludzkich marzeń i myśleliśmy jak dobrze będzie nam jutro pamiętasz jak pokazywałaś mi swoje wiersze? ogarniały moje życie jak wąż swoją ofiarę bo zbyt długo tkwiłem w twoim uścisku że już nawet nie wiem czy jesteś i gdzie po co i dlaczego byliśmy razem nie raz śmiałem się z ciebie i płakałem gdy byłaś obecna zbyt blisko kryształowy puchar naszych uczuć pęka i choć ciągle egzystujemy razem uciekam.
  2. hehe Spodobało mi się niezykle : ) Proste ale i przejmujące zarazem. Fajne metafory, szczypta prawdy i pointa jak z kosmosu (niby nie pasuje, ale jednak). PS: Tylko te puzzle jakos nie licują do reszty ... pozdrawiam
  3. "gdzie są te cholerne powieki? zawsze znikają kiedy najbardziej ich potrzebuję' To jest jeden z tych wersów, o które jako piszący jestem cholernie zazdrosny : ) Gratuluję nie tylko wersu, ale i całego wiersza! pozdrawiam serdecznie
  4. Jeden z lepszych wierszy jakie czytałem w ostatnim czasie. Aż się zrobiło chłodniej w pokoju kiedy czytałem ... Dziekuję bardzo za takie nastrojowe i przesycone bajecznymi metaforami obrazy. Pozdrawiam bardzo : )
  5. Witam Wiersz wydał mi się bardzo sentymenatlnie przerysowany a do tego nad wyraz patetyczny, co w ostateczności trąci sztucznością. Po mimo tej nieudanej próby poetyckiej zachęcam do podejmowania kolejnych, moze bardziej udanych. serdecznie pozdrawiam i czekam na kolejne wiersze
  6. Bardzo mi sie podoba, bo ma "to coś" w swoim klimacie, nie potrafie tego nazwać, ale przedstawiony obraz trafia do mnie i jest zamknięty w spójną i logiczną całość. Czekam na więcej : ) pozdrawiam bardzo bardzo
  7. Lubie wiersze "socjologiczne", szczególnie z takim lekkim pazurem i zadziornością. Tutaj liczy się treśc, a nie forma, dlatego mnie sie podoba : ) Pozdrawiam
  8. Nie chce zebys uznal ze sie mszcze, albo ze jestem zlosliwy, ale az za bardzo widziana jest ispiracja piosenką Kultu, co psuje i rozwala mi przesłanie i klimat wiersza. Wydaje sie to nieautentyczne. Chodzi tez o refren: "prawie prawie loff loff od lewej" Wiersz jest jakby skondensowaną wersja piosenki. Ale moze jest rozwinięciem? Poza tym nie przejmuj się tym co piszę bo się na poezji nie znam : ) Pozdrawiam
  9. Naprawdę bardzo piekne a do tego interesujące zakończenie. jak dla mnie to moze nie bomba, ale bombka na pewno : ) pozdro
×
×
  • Dodaj nową pozycję...