Goshimoto

Smak oczekiwania... Nie zwiedzie mych myśli Jak liście na wietrze Śmiałych i chaotycznych Uliczny spokój i cisza I tylko wciąż daje nadzieję Ściana srebrnych złudzeń -zdradliwych jak kryształ I choć wokół nie ma żywej duszy Narasta takie wrażenie Jakby miliony wścibskich oczu Rzucały zaklęcie -milczenia... Stoję tak ciągle sam Minuta za minuta płynie Powoli niespiesznie Wreszcie zmęczony Ledwie zagłębiam się w snach Gdy z odrętwienia budzi mnie Przeszywający chłód - jesiennych nocy Księżyc jak zawsze leniwie Wychodzi zza chmur A z ciemności wyłania się Tajemnicza postać Wraz z nią wracam lata wstecz I schwyciwszy drżącą rękę brata Spoglądam w oblicze - skamieniały W chwili tej zaczyna padać deszcz Krople spływają po mej twarzy Mieszając się za łzami Wypowiadam trzy jedynie słowa -„Tak długom czekał”