SAKgol

Sen sprawia ból, Jak na ranie sól, Wszystko to co było, Nagle coś się zmieniło, Chwile te całe, Wielkie i małe, Dnie i noce, Boli!, aż się pocę, Spać już niechce, Sen rani mnie, Widzę to, czego nie będzie, Stojąc w nieustannym życia pędzie, Stoję i myślę, wspominam, Wszystko piękne, nie przeklinam, Chwile wspaniałe, wyryte głęboko, Usłało drogę pamięci szeroką; Gdy mi smutno, żal mnie ściska, Odpływam w dal pamięci, widzę Cię z bliska!

Parę smutnych dźwięków, Łzy, żal, w kącie parę jęków, Pośród czterech ścian w samotności, Wszystko wokół w kolorze szarości. Wszystko wokół mnie przytłacza, Każde wspomnienie, myśl powraca, Łamie serce, plami duszę, dusi umysł, Sielanki, swawoli, radości czar prysł. Sielanki, miłosnej zadumy, uroku czar, Minęło, precz!, nie znoszę widoku par, Teraz skulony siedzę, szlocham, Bo złamane serce, bo już nie kocham. Dałem jej serca mego połowę, Odeszła z nim, nie stać mnie na nowe, Odeszła Ona, miłość, zostały wspomnienia, Chwile zapamiętane, które mają moc ranienia.

Patrzę, biały arkusz pustej kartki, Poniegdzie łzy, ciemne plamy żalu, Nieszczęście, chaos, zamęt-statki, Nic nie pasuje, dziwy koszmaru, Idę dalej, w miejscu stojąc, Czuję radość, czując ból, Smutku ostrze mą duszę krojąc, Wybawienie ran niesie kojąc. Nadchodzą wspomnienia, Tego, co minęło chwile, Z nimi z cienia cierpienia, To, co złe rośnie na sile. Dzień pełny, nie wniósł nic, Tyle wrażeń, puste myśli, Dla mnie nie pali się nawet znicz, Jestem zły mówią źli! Nagle znikąd okropny hałas, To moje serce rwane krzyczy, To nie pierwszy raz, Kiedy płacze, jak wosk ze zniczy. Oto krótka historia drogi w bólu, Kiedy człowiek żyjąc, czuje śmierć, Jego krzyk milknie w szumie ogółu, Sam jak palec zostając, niczym śmieć.

Życie płynie, Czas umyka, Niczym wiatr, Woda ze strumyka, Mija szybko, Chwile zapomina, Czasem gorzkie, Czasem słodkie jak malina, Wiele potrafi zrozumieć, Wiele wybaczyć. Pięknem swym i mądrością uraczyć, Dodać sił, wzmocnić ducha, Nadać uśmiech od ucha do ucha, Dlaczego więc jest takie krótkie? Dla nas ludzi tak malutkie, Krótko tak i zrozumiale, Pisze o tym jak życie jest wspaniałe!