Dawid_ns

Gwiazdy błyszczące Diamentowym srebrem, Księżyc jak kryształ Wydawał z siebie Ostatnie tchnienie, Jakby miał już zgasnąć. Ziemię objął ramionami I zasnął w śmiertelnej ciszy Ogarniającej tęsknotę. "Jakby miał już zgasnąć." ten fragmen mi nie pasuje, ale nie mam pomysłu jak go zmienić. Pozdrawiam

Uschnięte kwiaty zamieniają łąkę w cmentarz zżółknięte drzew liście padają jak polegli na wojnie słoneczny dzień się kończy ciemna noc nadchodzi świat znika za mroczną ścianą zamykam się, izoluję od zewnątrz sam na sam, myśląc odchodzę w lepszy świat bez smutku, żalu, przygnębienia do wiecznej radości krainy szczęścia i miłości. Czekam na swoją kolej... P.S długo mnie nie było, lecz trochę napisałem. Zobaczę jak to skomentujecie i może coś tam jeszcze dorzucę. Pozdrawiam

Pomyśle nad tym. Zobaczymy co się da zrobić. Pozdrawiam

cieszyć się każdym dniem za to że żyje tyle problemów i trosk trzeba sobie radzić życie ciężkie więc zamiast siedzieć bezczynnie i marzyć lepiej pozachwycać się pięknem róż kto wie może dziś widze je po raz ostatni P.S Uprzejmie proszę o zaproponowanie jakiegoś tytułu, byłbym wdzięczny. Pozdrawiam

Bardzo dziękuję za pomoc. Ja tu dopiero jestem pierwszy raz i niedawno zacząłem coś tworzyć. Fajnie to wyszło jeszcze raz wielkie dzięki. Pozdrawiam

I nastała wielka, głęboka cisza, Gdyby tak można było uciec od życia. Choćby na jedną chwile, by poczuć się jak motyle. Co beztrosko sobie latają i niczym się nie martwią. Albo zamienić się w ptaka co w przestworzach wyskoko lata, Podziwiać piękny świat z góry a skrzydłami przecinać chmury. Niczym się nie przejmować, niczego sobie nie żałować. Taki cudowne by życie było, gdyby problemy wszelkie się zmyło. Osiągnąć nieskończoną radość, która zniszczyłaby wszelką złość. Zmienić ten zły świat, aby każdy był jak brat.