MurzynUkradłMiRower

Jesteś różą czerwoną Kwiatem w świecie najpiękniejszym Czerwonością płatki w mej głowie płoną W moich oczach nikt Ci tego nie umniejszy Liśćmi delikatnie owiń moje wady Bym poczuł się jak jedyny, wybrany Kolcami wbij się w skórę tak głęboko Aż oczy z bólu zajrzą w Twą duszę błogo Ból minie jak ulotna chwila Kiedy poczuje jak Twe istnienie się w moje serce wżyna Umysł niech korzenie uwiężą Wszystkie niepewności wobec miłości wypędzą Z kielicha kwiatu chcę pić nektar Wydzielany przez marzeń wnętrza Wszystko razem zdziała wiele Niczym w gorących górskich źródłach lecznicze kąpiele Rozpromienieje niczym słońce z rana Woda będzie podążać za mną wezbrana Razem z wiatrem różę zacznę oplatać Horda gwiazd będzie mnie wspomagać Słońce do czerwieni płatków kwitnięcia Woda do korzeni wilgocią muśnięcia Wiatr do bólu przez raniące kolce wycięcia Natomiast gwiazdy do realnego marzeń o nas zabłyśnięcia Wszystko od najmniejszych drobiazgów po to By podtrzymać KWIATU DUSZY ZLOTO

Panie, kiedy podążam doliną cienia Daje to wszystko Tobie do poniesienia Dla mnie teraz każdy jak ostry kamień Rzucony w moje serce pozostawia znamię Wśród chwili, gdzie myśli tysiąc Jesteś Panie jedyną na której prawdziwość mógłbym się zaprzysiąc Wszystko więc oddaję w Twoje ręce Dopóki nie będę w stanie łapać ostrych kamieni bez obaw, że poranią mnie w pędzie