sencza

naniosłam naręcze nasturcji jej powykręcane dłonie pod białym szalem kwiatów przemijających bladych spojrzeń zapadniętych oczu martwych owoców po jesieni chropowata miękkość skóry papierówka życia naszego powszedniego łagodne bicie upadające jabłko sine życie żył liści opadających przemijającej wiosny samotna skręcona tak zgarbiona jabłoń w twoim dawnym sadzie ty