Julia Dziedzic

ktoś tu jest chyba bardzo zakochany? chyba platonicznie? pozdrawiam

Już muszę iść. Księżyc bije na alarm. Kończy się noc. Zabiorę z sobą Zapach twojego ciała. Jeszcze raz popatrzę jak śpisz Jeszcze raz wygładzę kołdrę Niczym kompres Na gorącą skórę Zimne zakładam spodnie Pies zaszczekał u sąsiada gorliwie. Popatrz tylko A obudzi się tęsknota W drzwiach odwracam głowę Rejestrując ostateczny obraz Wstydliwie oddanych chwil Ustępując miejsca Na następne spotkania Zderzenia światów Tak różnych od siebie Jak może być Czerń i biel Tak tęsknych, że nie znajdują porównania.

Miłe słowa, fajnie że tak to odbierasz wkońcu po to pisze żeby wprowadzić innych w swój klimacik i najwidoczniej w końcu mi się to udało , pozdrawiam...

lubię ten sposób pokazywania własnego bólu. znam to. bardzo mi się podoba. nie wiem czy mam do tego prawo ale zasugeruję ci przemyślenie innego ustawienia (użycia) słów w dwóch ostatnich wersach. pozdrawiam Jula

Nawet nie czuję złości, to nie to. To tęsknota przepełniona wybaczeniem I najdalej posuniętą nadzieją. Oczami wpatrzonymi w szybę obskurnej knajpy. Lęk wiedzy, spełnienia wiary nad rzeczywistością. Cierpki smak kawy w melodii dobiegającego kankana, Niszczy cały nastrój wyczekiwania Zamieniając go w całą jego śmieszność. Twarz wymęczonego życiem pijaka Stukającego w blat rytm muzyki zniszczonymi pracą palcami. Z tymi źle przyciętymi włosami, Dopełnia obrazu głupawej sytuacji. Po co, znowu na Ciebie czekam? Zgasł papieros. Odjechała taksówka. Popatrzę jeszcze tylko na muchy Paskudzące brudny płaskowyż stołu obok. Dopiję zimną kawę I wrócę do teraz. Kolejny już raz Zdając sobie sprawę, że Jeśli jesteś to gdzieś daleko. Do widzenia mówi mi Bolero.

TO JEST DELIKATNA KRYTYKA? Bez żartów! Zgoda że może jest banalny, zgoda że wpadł błąd. Ale nie po to wysyłam swoj wiersz żeby nikt go nie czytał - przeciwnie, i jakoś nie wydaje mi się by było na miejscu mieszanie do tego Boga. Julia V pozdrawiam i dziękuję za uwagi.

to jest bardzo obrazowe, uczuciowe i wogóle!!

nie bardzo rozumię? jesteś upierdliwy i rajcuje cię poniżanie innych czy masz argument potwierdzający twoją opinię? ten wiersz czytało ponad 400 osób więc jak widzisz odpóść sobie udawania kogoś kim nie potrafisz być - poety.

Chodź ze mną Tam Liści kolorową drogą. Pełną cierpienia, nadziei, miłości, Ubraną prawdy tęczą. Z kroplami deszczu łez radości. Boisz się ? Przecież będę z tobą. Blisko, bliziutko Oplotę babim latem Całe twoje ciało. Piękne pokaże słońca wędrówki Nad morzem, w górach i na pustyni. Za przewodnikiem przejdziesz trudne szlaki. A gdy dojdziemy przekraczając granice Z przyjemnością odetchniesz Uczuć pełną piersią. Wchłoniesz smak wolności. Chodź ,chcę Ci pokazać Całą krainę wrażliwości.