List zza światów
Moje Kochanie, choć jestem już w niebie nie mogę o Tobie zapomnieć. Codziennie rano siadam na miękkiej chmurce i spoglądam w dół mój Skarbie. Oglądam sobie Twoje umięśnione ramiona, rozwiniętą klatę, całe Twoje wspaniałe ciało, sflaczałe od alkoholu. Patrzę jak Twe ponętne usteczka ssą butelkę z winem, tak łapczywie, jak żebrak resztki konserwy wyrzuconej na śmietnik. Widzę jak z trudem podnosisz się z podłogi, ciągle upadasz i obijasz swoje zgrabne pośladki. Czuję Twój ból, kiedy uderzasz twarzą prosto w twardy beton. Spoglądam na krople krwi, lejące się z Twojego nosa, zmieszane z błotem. Widzę też nóż w twej kieszeni i cieszę się, że go nosisz, bo są na nim resztki mojej krwi. Pamiętasz tę wspaniałą noc. Cóż to była za noc ... Skąd to wróciliśmy, a z libacji alkoholowej u Twojego kumpla. Jak Ty wtedy rzygałeś. A mówiłam, nie jedz tych resztek śledzia, ale uparłeś się, że musisz czymś przegryźć ten niedestylowany alkohol. Wróciliśmy do domu i zaczęła się zabawa. Pieprzyliśmy się jak zawsze, tylko nie wiem dlaczego chciałeś wejść jeszcze głębiej Słonko. No i kiedy Ci się nie udało, wkurzyłeś się. Trudno ... Najpierw zrobiłeś sobie z mojej twarzy piłkę. Pierwszy cios był prosto w mą szczękę. Aż wyleciały mi dwa przednie zęby. Drugi, nie pamiętam, a bo był w środek głowy i na chwilę straciłam przytomność. Potem posuwałeś się dalej. A to kopnołeś mnie w żebro, aż pękło, oj! ten ból ... Potem, swoim znoszonym już butem, zgniotłeś mi dłoń. A dlaczego następnie wziołeś się, Złotko, za moje piersi. Przecież zawsze je lubiłeś. A teraz waliłeś w nie pięściami, aż zrobiły się sine. Następnie rzuciłeś mnie na łóźko i poczołeś gwałcić szczebelkiem od łóźeczka naszego zmarłego synka. Jak Ci się podobało, kiedy lało się ze mnie coraz więcej krwi. Chyba lubisz krew, prawda Kochanie? Ale kiedy wyjołeś ten nóż, no ten, którym rozsmarowywałam masło na kanapkach dla Ciebie, Misiu, zrozumiałam, że mnie bardzo kochasz. Tak bardzo mnie kochałeś, że nie chciałeś, aby ktokolwiek mnie dotykał, ani na mnie spoglądał i dlatego jednym zdecydowanym ruchem, wbiłeś mi ten nóż prosto w serce. Poczułam olbrzymi ból, wzdychnęłam i umarłam. Już z góry widziałam Twoje zdziwienie, mówiłeś – tak szybko zdechła?! Ale cóż koteczku, co się stało, się stało. Czekam tu na Ciebie i ogromnie Cię kocham. Wiesz tygrysku, miłość nie zna granic ...
Twoja ukochana
