Małgorzata Kramska

Schowałam serce w kielichu tulipana Dłońmi okryłam go przed światem Osłoniłam przed silnym wiatrem, Zmianami pogody na cierpienie. Nad ranem na płatkach pojawia się rosa Krople goryczy uczucia miłości. Spadające słabe promienie radości Nie potrafią osuszyć ciepłych łez. Dłonie nie potrafią dodać sercu sił I ze złości ściskają kwiatowy kielich W drobny mak niszczą uczucie, Które spowodowało niechęć do życia. ..Rozerwane serce przykryte płatkami kwiata rozlewa czerwone łzy torując sobie drogę ku duszy..

Zakochałam się w złudzeniu miłości migawce wspomnień aromacie czułości. Marzyłam co dzień o czułych ramionach delikatnym dotyku chłodnym oddechu. Karmiłam siebie iluzją uczuć magicznymi słowami tęczowymi wizjami. Jaskrawy promień udawanego szczęścia niespodziewanie rozświetlił wzrok. To była tylko potrzeba miłości złudzenie emocji halucynacja serca.

Nie jestem różyczką w wazonie piękną,dumną,która słowa twoje chłonie. Cała moja dusza,serce i ciało wszystko czego Tobie było za mało stało się wierzbą płaczącą bezsilną,smutną i rozpaczającą. Wszystko przez Ciebie-złego ogrodnika Ciągle koszmarny czas dla mnie tyka. Smutne gwiazdy sypią się jak perełki. W blasku świec gasną miłości iskierki. A ja siedząc w ulubionym fotelu wspominam chwile w niewiadomym celu. Ponownie chcąc cierpieć i gorzko płakać. Ciągle Cię kochać,bardziej rozpaczać.

Zamknięta w pudełku Jak w klatce Otoczona betonem Z kolorowymi ściankami Odsunięta od świata Całkiem zapomniana Została zupełnie sama Czasem ktoś zapuka Otworzy na chwilę drzwi klatki A potem ona znowu Zostanie po prostu sama Nadal zamknięta w sześcianie Z czarnymi myślami Bezsilnie pukająca Cichym głosem krzycząca "KTO MNIE UWOLNI Z TEJ KLATKI?"