Krzysztof Wiśniewski

ugieły się pod ciężarem pudła pamięci przelotnych spojżeń zabronionych gestów skrzydła kolana się zgięły i przymknęły oczy pod ciężarem trumny jaka to idealna proporcja blask złota i szelest zardzewiałych sukien pobożnych Stoją tak aniołowie nie bacząc na falowanie istnień pielgrzymów pustki nocy i tchnień ostatnich powiew otrzymały rozkaz i choć może wódz już dawno padł one nie spoczną nawet gdyby pękł im kręgosłup wiecznym znakiem pamięci wyrobiskiem te kształtne bryły rdzy 21 kwiecień 2005