Eugeniusz K

pierś cień na dłoni twa rzy ma tka swoje dzieci nada się to pór różnych kona nie wie czy ta jedna ma ja czy on a może ty le ć?

Przygniecieni stopą własnego losu, spoglądamy swemu przebaczeniu prosto w oczy, załzawione naszym sumieniem. Klepsydry naszych wspomnień pękły, miedzy palcami piasek świadomości, przelatuje beznamiętny. Sami sobie pożądaniem, Nienawiścią , Spełnieniem. Zniszczmy ostatnie barykady, Spalmy zamki naszej niepewności, Odkryjmy siebie na nowo.