Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

lala 17

Użytkownicy
  • Postów

    4
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Treść opublikowana przez lala 17

  1. Spójrz! liście płaczą i płaczą... po cichu-bez zrozumienia A może taka kiść winogrona dorodna i pyszna a nigdy samotna nie zawsze zrozumiana przez inne na zawsze? chwilowo? w teori? w praktyce? pytanie-nie wiadoma odpowiedź bez znaczenia A płakać potrafi? wie tylko ona
  2. Super że depczecie moje uczucia. a przy okazji rozwiewam wątpliwości nie mam 17 ,Ale to nie pierwsze słowa krytyki nie martw się joanno nie zniechęcam się tak szybko. Dzięki Izo za obronę
  3. Biegał po górach Jeździł na nartach Pływał jak ryba Modlił się często i wytrwale W nagrodę Bóg Za tę wytrwałość Zrobił Go kardynałem W przedeniu znów Bóg dotknął Go I wyniósł Go wspaniale Posadził Go na rzymski tron I już po kardynale Papieżem został ten nasz druh I modlił się wspaniale Powiedział Bóg że pyłek ten Zasłużył doskonale I wziął Go tam spomiędzy bram Do nieba go zaprosił Nagrodą dlań dostać się tam, Zasłużyl na to wytrwale A my wśród lasów,pól oraz łąk Trudzimy się wytrwale Po drodze wspiera niech nas Bóg Znoimy się wytrwale Śladami Jego do nieba Bram śpieszymy wciąż WYTRWALE
  4. Wieczorny śnieg puszysta mgła w świetle księżyca nie-smutny cień ciemna noc i wstaje już przepiękny i słoneczny choć mrożny dzień Naszej nadziei, na lepszy los na pełne dni spiżarny trzos
×
×
  • Dodaj nową pozycję...