[Władca]

bla bla bla
nie mam ochoty odpierać dalszych zarzutów.
zapoznałem się z nimi i zastanawia mnie jedynie ile macie lat.
to najbardziej dołująca paplanina w PRL-u.
proponuję w przyszłości nieco więcej konsekwencji w tym co piszecie.

zarzuty o niegramatyczność oparte na wiedzy z kosmosu;
o błędy w pisowni wynikające z ignorancji;
o styl, podczas gdy był on świadomym zabiegiem;
etc.

[Władca]

znajomi, którym czytałem ten tekst, zrozumieli go i śmiali się w wielu momentach. pojmowali nakreślane przeze mnie obrazy w poszczególnych zwrotkach.

zdziwiony, że wam się to nie udało, chciałem przedstawic wam po krótce o co w tym wszystkim chodziło. jednak nawet to nie pomogło - co zresztą przewidziałem pisząc m.in., że ów wiersz jest dla was spalony. tylko po to napisałem moje komentarze i wskazówki interpretacyjne, byście mogli zorientować się w czym tkwi wasz błąd. nie udało się, spodziewałem się tego. tylko największych z ludzi stać na przyznanie się do błędu.
i nie wypisujcie mi proszę, że nie znaleźliście w tym żadnej groteski - doskonale zdaję sobie sprawę z tego, że owego faktu nie wyczuliście. w przeciwnym razie nie wypisywalibyście tych wszystkich głupot.
krótko mówiąc nie jest to argument za lub przeciw wierszowi. mówi on jedynie wiele o was samych.

PS. ten wiersz powinien na was zadziałać jak na mnie wasze komentarze - z jednej strony śmieszyły, z drugiej zatrważały.

[Władca]

Cytat

"zaś reszty nauczy się w pracy
jak siądzie na tronie
co herold ogłosi
by lud trzy dni pił i świętował"

Dokładnie chodzi o wers drugi tej strofy. Słowo "jak" bezwzględnie powinno być zastąpione przez "gdy".
Pozdr.

słowo 'jak' musi tu być !!!
przez kilka sekund szukałem owej wieśniackiej formy i znalazłem owo 'jak'. właśnie TAK ma być. słowa te wypowiada niejako nauczyciel owego praktykanta.

żaden z was nic nie zrozumiał i niczego nie poczuł.
życzę więc dalszej owocnej pracy przy pisaniu drewnianych tekstów oraz bardziej inteligentnych i przemyślanych napaści na użytkowników Forum, którym udało się wybić poza beznadziejność preferowanych przez was konwencji.

ukryjcie się w ciemnościach tam wam będzie łatwiej.

[Władca]

Cytat

pomijając to, że obraził mnie pan w swoim poście dwa razy (co zgłaszam do moderatora):
- piszę się "plastikowe". Proszę poczytać więcej literatury, prasy, encyklopedii. "Plastyk" pisano w prlu raczej, to przestarzała i archaiczna pisownia
- czwarta strofa to ta sama sytuacja co strofa druga. Insygnia są dalej plastikowe. NIe zaznacza pan w żadnym stopniu, że jest inna sytuacja - dla mnie jako czytelnika jest to to samo, dalej to uczeń króla itd.
- to że pan uznaje tą sytuację za inną, nie zmienia tego, że ja ją odbieram tak jak w tekście
- wiersz jest słaby - to że pan tłumaczy wszystko w komentarzu, a nie treścią wiersza - dowodzi jego słabości. Jak się okazuje, albo dorabia pan teraz ideologię do słabego utworu, albo napisał pan coś wbrew swoim intencjom, w sposób niezrozumiały
- prosze się powstrzymać od komentarzy o uczeniu się i moim poziomie wiedzy o języku polskim (pisząc niewprost że jestem dla pana głupi). Błyszczy coś, nie może błyszczeć coś czymś. Najlepiej niech pan to sprawdzi w słowniku

gromki śmiech, przerywany wręcz rozpaczliwie łapanym powietrzem (około 15 minut)

[Władca]

nie chce mi się z wami gadać.
to po prostu żenujące.
czas najwyższy spadać z tego forum.

dokładnie wiem, jak pisać wiersze, które do was przemówią.
czytałem wasze teksty i zrozumiałem.
wiem jak sklecić kilka strof, tak by zyskać waszą aprobatę, nie zrobię jednak tego - po prostu nie zniżę się.

[Władca]

myślę, że kiedy następnym razem napiszę wiersz, który ma coś parodiować, będę (jak w serialach komediowych) sugerował, gdzie należy się śmiać.

czy kiedy usłyszeliście piosenkę Kukiza zaczynającą się od słów "trzepała Zośka dywan", krzyczeliście że ów wykonawca stoczył się blisko dna i zaczął grać disco-polo ?

wiem, że dla Was ów wiersz jest spalony. raczej żadnego z Was nie będzie stać na to by przyznać, że źle do niego podeszliście. jeśli starczy Wam czasu i ochoty, gotowi będziecie wykazywać (może przy pomocy wzorów matematycznych), że w ogóle nie udało mi się wtłoczyć w niego ani grama śmiechu. do tego próbując nakreślić obraz władcy (in spe) zrobiłem to infantylnie, co wynika z tego, że jestem miernym wierszokletą.
jakoś się tym nie przejmuję
pozdrawiam

ps. proponuję poczytać utrzymane w podobnym tonie teksty oyey'a (mówię o tych napisanych celowo parcianym stylem). następnie wróćcie do tego tekstu, może dzięki temu zrozumiecie co mam na myśli.
dodam, że podstawowa różnica (uogólniając) między tamtymi i tym utworem polega na tym, iż "Władcę" można zaliczyć do poezji. zawarta w nim zgryźliwość jest bardziej subtelna i przemyślana.
[sub]Tekst był edytowany przez Piotr_Tabor dnia 17-01-2004 21:04.[/sub]

[Władca]

Cytat

zaczyna się super, a potem stacza blisko dna, pogrążając w banale i zwykłych błędach. a pomysł naprawdę fajny, tylko że zmierza ku niczemu.

nic nie zrozumiałeś.
wytęż trochę mózgownicę.
czytanie poezji powinno być również (moim zdaniem przede wszystkim) doznaniem intelektualnym.

[Władca]

Nie tylko do oyey’a:

„owa nieporadność jest też w czwartej strofie. Insygnia władzy powracają, choć byly już w drugiej strofie - czy właśnie w drugiej strofie nie można było napisać coś o ich błyszczeniu?”

żenada drogi Panie.
w drugiej strofie występują plastykowe (będę się upierał przy tym 'y' bo pięknie zgrzyta) zabawki (ale faktycznie nie wziąłem pod uwagę tego, iż plastik zajeb... błyszczy). natomiast w czwartej praktykant spogląda z oddali na króla i atrybuty jego władzy. dodam, że umieszczenie tego tekstu właśnie w tym miejscu, jest nieprzypadkowe. ma to (oczywiście inteligentnemu odbiorcy) wskazać, że praktykant rozsmakowuje się w swych wizjach sprawowania władzy – apetyt rośnie w miarę jedzenia.

"Poza tym stwierdzenie że coś czymś błyszczy jest dość sztuczne, niegramatyczne, nie wiadomo, jak je rozumieć."

Tę myśl powinieneś skonsultować ze swoim polonistą. a w wypadku przekroczenia wieku szkolnego, zapisać się na jakiś eksternistyczny kurs.

"Widelec na stole sam w sobie błyszczy, lśni, a nie czymś"

Abstrahując od tego, że taka uwaga jest absurdalna, gdy dotyczy poezji (nasuwa się pytanie: "czy kiedy czytasz fragment wiersza K.K. Baczyńskiego „i wtedy kraju runęło niebo”, wybuchasz oburzeniem krzycząc: BEZSENSU ?) odniosę się do niej, nie zważając na kontekst:
I nie potrzebuje do tego światła (chodzi o widelec) ?
Zatem po co nam żarówki, gdy zasiadamy do kolacji. Od dziś, gdy będę się wypierał na nocne wyprawy wędkarskie, zamiast latarki będę zabierał zastawę stołową.

Pozostając w rozbawionym nastroju, wypada mi w tym miejscu zahaczyć jeszcze o filozofię. Lekko, łatwo i przyjemnie przekażę to co mam do powiedzenia przytaczając fragment jednego z utworów Kultu:

„nie kochaj rzeczy które z tego świata są i w nim są
nie patrzaj w blask który świeci bo świeci odbiciem tylko”

"nieporadność autora widać już w drugiej dwuwersówce - aż zgrzyta mi to "póki co" - bardziej by mi pasowało "narazie" albo "jeszcze". Do tego "plastykowe" a nie "plastikowe". Aż oczy bolą."

dziękuję za te słowa. bezwiednie pochwaliłeś moją pracę. efekt był zamierzony, w każdym z wymienionych przez Ciebie przypadków. wyczuwalna nieporadność - przypisana przez Ciebie autorowi - ma dopełniać klimatu groteski, pamfletu etc.

wiersz może zarazem śmieszyć i smucić. jeśli ktoś potrafi sobie wkręcać różne jazdy (w pozytywnym tego słowa znaczeniu) może się nawet wystraszyć. napisany został w prosty sposób - bo traktuje o prostym człowieku. miejscami można by powiedzieć, że parciany – ponieważ traktuje o osobniku, który posiada tego typu cechy.
Jego prostota jest podyktowana jeszcze jednym założeniem – chciałem, by każdy (kto zechce) mógł go wręczyć swojemu szefowi; oczywiście w momencie wygaśnięcia stosunku pracy.

pozdrawiam

[nieerotyk]

Myślę, że rozumiem relacje między tytułem a treścią wiersza.
Mimo wszystko nic w nim dla siebie nie znajduję.
Wolałbym aby ten rodzaj poezji nie był nadmiernie promowany i wyróżniany. Tego typu działania zabiją piekno w poezji, która i bez tego zasługuje dziś na eutanazję.
pozdrawiam

[Władca]

praktykant u króla
uczy się zawodu

nosi berło i koronę
póki co plastykowe

zdolny uczeń
już pierś wypina
i podbródek wznosi

insygnia władzy
błyszczą mu z oddali
słodką obietnicą

właśnie poznaje
złota odmiany
rodzaje połysku
polerowanie

rozróżnia kamienie
i z nazwy wymienia
rubiny szmaragdy
w mig zna po łacinie

wnet pieczęć mu dadzą
by wprawnie wyroki
stemplował
gdy przyjdzie mu sądzić

zaś reszty nauczy się w pracy
jak siądzie na tronie
co herold ogłosi
by lud trzy dni pił i świętował

[Fotografie]

W poniedziałek (19.01.2004) wyjeżdżam na Ibize i może mnie nie być jakiś czas. W związku z tym nie będę miał prawdopodobnie czasu na odwiedzanie Forum. Ale w wolnych chwilach zdarzy mi się pewnie napisać jakiś wiersz. Jak wrócę to je tu zamieszczę.
Pozdrawiam Wszystkich, spotkamy się po powrocie.

[Fotografie]

Cytat

przykro mi Piotrze,
no nie trafia do mnie, prócz ostatniej zwrotki :)

Pozdrawiam serdecznie i czekam na kolejne wiersze :)
Natalia

Ale i tak się cieszę.
Dziękuję, że przychyliłaś się do mojej prośby i przeczytałaś mój wiersz następnego dnia. To bardzo miłe z Twojej strony.
pozdrawiam

PS. Proponuję zastosować pewien chwyt:
wyobraź sobie, że umarł Ci ktoś bliski (odpukać) i po pogrzebie, wspominasz go oglądając fotografie.
[sub]Tekst był edytowany przez Piotr_Tabor dnia 15-01-2004 17:35.[/sub]

[Fotografie]

Cytat

a do mnie ostatnia zwrotka nie trafia. no, 2 ostatnie linijki raczej. Bo plany i marzenia - te które były się nie zmieściły. Ale nie ma nic o tym, czy się zrealizowały. Chyba że chodziło o to, że już ich nie pamięta liryczny podmiot... tak...

Wskazany przez Ciebie fragment napisałem z myslą o tym, że nie zostały zrealizowały. I właściwie nic po nich nie zostało; nawet żadnej fotografii.
Prócz tego chciałem w ten sposób podkreślić ich ulotność, nienamacalność; także nieobecność - nie tylko w prawdziwym życiu ale nawet w tym wyidealizowanym przez kliszę fotograficzną.
pozdrawiam

[Fotografie]

Cytat

ja i tak się nie "łapię" na żadne z punktowanych miejsc...

Ale możesz dostać nagrodę publiczności :-).

[Fotografie]

Cytat

przyjemne:)

Wiolka

a do tego jakże pożyteczne.
szczególnie, że można wygrać nagrody.
;-)

pozdrawiam

[Fotografie]

Cytat

a ja nie wiem, ale mnie się nie podoba, prócz ostatniej zwrotki, jakoś tak.....może jutro lepiej go odbiorę.

Serdecznie pozdrawiam
Natalia

Mam więc nadzieję, ze zajrzysz tu jutro.
Zapraszam i pozdrawiam.

[Fotografie]

Cytat

Podoba mi się i już

Mnie również
;-)

Pozdrawiam

[Fotografie]

Nagrodę - niespodziankę prześlemy pocztą.

;-)

[Fotografie]

pierwsze trzy osoby, które się wpiszą
otrzymają atrakcyjne nagrody ;-).

[Fotografie]

szkło obiektywu
błyskiem ostrza fleszu
wykraja foremne
bryły przestrzeni

wszystko jest constans
dynamika uśmiechu
żywica uścisku
zastygłe niczym bursztyn

młode twarze
- tacy byliśmy
nim papier zszarzał
w gasnącym świetle uczuć

przed oczami
życie na fotografiach
plany i marzenia
nie zmieściły się w kadrze

[Reqium dla żyjących]

Cytat

nie pozostaje mi nic innego jak podziwiac pańską domyślność... na inne złośliwosci po prostu nie mam ochoty... mało panu kłótni, dlaczego stara się pan wzniecić następną ??
pozdrawiam...

mieliśmy już przyjemność się poznać ?
pan wybaczy, nie przypominam sobie.

[Reqium dla żyjących]

Tytuł powinien brzmieć:
"Requiem dla żyjących"
ewentualnie "Rekwiem dla żyjących".

nie napisałem o tym wcześniej, by ową krytyczną uwagą nie zburzyć nastroju w jaki ów wiersz wprowadza czytelników. miałem też nadzieje, że ktoś inny wyłapie ów błąd. nie doczekałem się.
myślę, że większość zainteresowanych przeczytała już wiersz i wyraziła swoją opinię, mogłem więc uczynić tę nieco kąśliwą uwagę. zapewniam jednak, że nie kierowała mną złośliwość.
pozdrawiam

[Reqium dla żyjących]

Cytat

aniołki powinny chronić ludzi przed popadaniem w mechaniczność, xle się spisały, im też należy się kara...

Pozdrawiam również...

DO Klaudiusza:
jak można się było tego nie domyślić ?
to jedna z najbardziej oczywistych rzeczy na jakie natknąłem się podczas czytania wierszy.

[Oda do...]

Cytat

rozśmieszyłeś mnie. Takie zaskoczenie. Na początku myślałam, cóż kolejny pełen uniesień wierszyk o miłości... Miłe zaskoczenie... Dziś o uśmiech u mnie trudno, a tobie się udało. Dziękuję :))

Chciałem napisać dokładnie to samo.
pozdrawiam

[Rozmowa z powietrzem]

Podoba mi się jego lapidarność i prostota.
Żadnych nadmiernych ochów i achów.

Do tego udało Ci się oddać klimat opisywanej sceny.
Asceza w doborze słów doskonale współgra ze stanem jaki jest charakterystyczny dla osoby czekającej - człowiek wówczas popada w ascezę.
pozdrawiam