Tapok Sipe

Niejeden zapewne w kwestii tej się głowi Jest problem związany ze współczesną modą Elastik, co składnik odzieży stanowi Na piętrach parzystych gasić trzeba wodą Ponadto projektant o zgrozo, mój panie Poręcze przewidział jak na złość przy ścianie

Od zsypu zamykam wieko Sześć pięter w dół i po mleko Powłóczę nogami Mój strach przed windami Mnie żre i wszędzie daleko

Nie jestem poetą Ot, tak piszę przeto Choć nie mogę sztuki zmusić I cenzorski pręgierz czuję Wypadałoby wyksztusić Lakoniczne choć - dziękuję Wielu życie swe przemierzy Laury w grobie swym pochowa I o życiu tym w macierzy Nikt nie wspomni ani słowa Choć cną oschłość z ust Twych słyszę Bądźże zdrów, dla Ciebie piszę

Rozgryzł Aleksandra laik Tapok Sipe Został odrzucony przez "tamtą" ekipę

W tym przypadku większą miałbym ci radochę, Gdybym przed wyrwaniem mógł powiercić trochę

Przyrost komentarzy niewielkim wysiłkiem Triumfem dodawania, lecz poezji schyłkiem

Historia na pozór uwagi nie godna Do głowy na wstępie nie przyszło nikomu, Że oko cenzora prześwietli nas do dna Uzdrowić tym samym chcąc Mir tego domu Z kulturą, o której nie słyszał zapewne Studzono cenzorskie zapędy wylewne Postaram się stworzyć dla sprawy jasności Choć zarys portretu owego cenzora Bo skoro już musiał na forum zagościć Obwąchać go musi laików tych sfora Jak znam się na ludziach, to czuję przez skórę, Że język wyznacza cenzora naturę Warsztatu w nim drzemią przepastne pokłady Przez skromność jedynie nas nim nie zawstydza Kunszt z grubsza oceniam na cztery dekady Poraża autora, uwodzi wprost widza I chwała Ci za to przemożny cenzorze, Esencja Twych uwag laików wspomoże I pojąć nie mogę niewdzięcznych tych głosów, Za które my wszyscy wstydzić się winniśmy On stoi na straży wielkiej sztuki losów A my ludzie prości nie zrozumieliśmy Wykujmy w kamieniu słowa wiekopomne „Ja radzę zmień formę, o treści nie wspomnę”

Orzekł Aleksander, że coś się zmienić musi Poprawcie poziom wierszy na wypadek wszelki Niech powiew poprawności miernotę wydusi Nie ma odwołania. Może to ten Wielki? Nosami nie kręcić! Wy tkwiący w swej próżności Niech pióra zreformuje ten powiew świeżości

Lew mu na to – dowiedz no się, Lat zaniedbań to pokłosie Ja to wszystko zmienię Najpierw wykorzenię To, że słoń ma wodę w nosie

Postanowił lew zakazać Ślimakowi liście mazać Zając rzekł – mój Boże! - Czy coś jeszcze, może Padalcowi klęknąć kazać?

Matematyk szukał pensów W kraju prawa precedensów Zmywak mu nie leży Wraca do macierzy, Równań, całek i tangensów