Helena Treściwa

Myślę że to wiersz dla młodych ludzi, którzy tracą królestwa ale mają taką wewnętrzną siłę (koronę ),która pozwala przetrwac.Nie wiem czy dokładnie o to Ci chodziło, ale Twój wiersz do mnie przemawia.Nie jestem znawcą, jednak wydaje mi się iż skoro go czuję to jest już sztuka powszechną a nie indywidualną. Pozdrawiam

czemu nie mogę Cię zastać bezkresie... nie zamykaj mnie w pudełkach z małymi dziurkami- co miałyby mi być pociechą i przetrwaniem. obejmij mnie w końcu bo chcę być twoją oswojoną, pomiędzy wszechświatem szklanych dusz. pragnę rozniecić się w tobie na nowo czy grzechem jest że łakne powietrza?!