Ania Paris

kim jestem? Skurwysynem? Debilem? Małą szara plamą na sercu kogoś kto nie istnieje? A może: Rozkwitłym kwiatem? Małym kotkiem? Chlebem jedzonym ze smakiem każdego zapomnianego dnia? Jestem -słowo samo w sobie niewiadome Bo jestem tu czy tam tym czy tamtym z tym czy z tamtym pusta czy pełna sobą czy kimś innym córką tego czy tamtego pijaka JESTEM córką Jedynego Boga, bo tylko On mnie Kocha!

Stoję i czekam wokół mnie tory pełzające po nagiej ziemi Cóż za rozkosz kiedy na horyzoncie pojawia się lokomotywa wprawiając wszystko w lekkie wibracje Na twarzach beznamiętna nicość w środku walka z narastającym podnieceniem Oto stają przed nami gorące wagony pełne rozpusty W przedziałach za zasłonkami toczy się wstępna gra Jak gdyby nigdy nic Dziecko biega po korytarzu A gdzie rodzice? Po wszystkim jadą gdzieś rozmarzeni otuleni wspomnieniami