Katienka M.

twój uśmiech radosny obraz szczęścia zatopiony w twej twarzy bursztynie radości na zawsze przylgnięty do ust na wieki goszczący w iskierkach oczu pioruny miłości niechaj z nich wystrzelą ogromnym grzmotem anonsuję przybycie uczucia na które czekam z nosem przylgniętym do szyby zimnej przegrody dzielącej dwa gorące serca

mogę mieć światło w oczach mogę mieć magię w dłoniach mogę mieć świat u stóp mogę jeśli podarujesz mi słowo wodę w suchości kwiecia mej duszy kroplą zgłosek pozwoli rozkwitnąć

niewidzialna ja obojętnością okryta niewidzialnej mnie nie dostrzegasz spojrzenia nie słyszysz słów szeptanych po kryjomu nie czujesz ciepła którym chcę obdarzać niewidzialna ja…. po drugiej stronie szyby

wiele osób w mym życiu swoje miejsce znalazło tylu z nich znikło we mgle zapomnienia lecz mimo chęci ogromnej w mej głowie wymazać nie mogę twojego istnienia wciąż mieszkasz we mnie z dnia na dzień na nowo uczucie kwiatem świetlistym rozkwita i burzy spokój i rozprasza mroki będąc mi słońcem, księżycem i gwiazdą błyszczącą na niebie mojego serca i życia które cierpiąc pamięcią chwil wspólnie przebytych nadal nie może znaleźć ukojenia jednak wciąż czekam na dzień nienadeszły nazwany przez mnie dniem zapomnienia…