Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

ciemny promyk

Użytkownicy
  • Postów

    4
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Treść opublikowana przez ciemny promyk

  1. + za takie zestawienie Kohelleta, choć może się nie znam.
  2. wiesz, żyj zgodnie z zasadą Norwida: " Autorów-sądzą ich dzieła, Nie- autorzy autorów" , to taka mysl dla wszystkich...:)
  3. fakt, zaniechanie powtórnego przeczytania grozi własnie takimi wpadkami:/
  4. Rażone płaczem, suszone słowem, przeklęte myślą w dzień swych narodzin. Ciskając klątwą niczym niebo gromem, dotarł do celu, serce ochłodził... Brodząc w krwawych szczelinach bytu, miotając ogień gniewnym spojrzeniem, oddał swe serce nie Tobie, lecz katu kres kładąc istnieniu z marzeniem... Krzyk niemy dało słyszeć się z piersi, śmierć w najczystrzym zarysie, ból, który tylko męczenników nęci, pejzaż cierpienia w jednej chwili zapisie... Ostatnie tchnienie tego co ludzkie, agonia iskry oderwana płomieniu, ginie w pustce, nie tylko w zapomnieniu chołdując ołtarzom nicości i zapomnieniu...
×
×
  • Dodaj nową pozycję...