Aga Niezgoda

Czarnoskrzydły anioł Usiadł na moim grobie Zapalił świeczkę Wsłuchuje się W bicie Mojego rozedrganego serca Nim nadejdzie świt Obejmie mnie ramieniem I zabierze Na skraj Mrocznych konstelacji

Myślę, że to bardzo piękny wiersz. Niewątpliwie jest w nim serducho. Nie sądzę, aby stała za nim prawdziwa miłość. Raczej amalgamat fascynacji, tajemnicy, pożądania, cierpienia, ciekawości, lęku i zauroczenia. Pisany raczej nie dla drugiej osoby, ale w ramach 'rozliczeń' z samą sobą. A jeśli dla drugiej osoby, nie znam mężczyzny, który zasługiwałby na taki wiersz. tak trzymać, jest w Tobie to COŚ, musisz tylko rozwinąć skrzydełka. Aguś