Penelopa

Przyłączam się do gratulacji:) ps. a obraz z Twojego haiku znam z autopsji ...mój wnuk urodził się pod koniec grudnia rok temu i wszystko inne zeszło na dalszy plan:)...może dlatego trafiłam z odbiorem? a może dlatego, że moja córka ma na imię Julia ? //hehe Pozdrawiam:)

Tak, to jest to!!! Gratulacje:) Pozrdrawiam

Jak dla mnie dwa pierwsze wersy - super, trzeci wydaje mi się być komentarzem (ale może tylko mnie) ...radziłabym pomyśleć nad 3 wersem...i spróbować go utrzymać w 5 sylabach ...może połączyć 2 wers z trzecim? np. nowy kalendarz stare życie przesłonił malutki wnuczek ten obraz można czytać dwojako ale to moje odczucia...a haiku Twoje:) Może inni odbiorą to inaczej. Pozdrawiam

podoba mi sie to Twoje haiku-modern:) jest prawdziwe , znane chyba każdemu ...i ile wspomnień...ech... słyszę tę starą piosenkę i te trzaski, a przed szybą ulewny deszcz...reszta w zależności od okliczności;) Dziękuję:) Pozdrawiam

ładny obrazek, wiele mozna sobie dopowiedzieć:) ale ja bym zamieniła ten otoczak...jakoś brzmi na siłę.... może na "kamień w ogrodzie" ? Pozdrawiam:)

hm...też tej sarny- uciekającej w szczególności ...nie widzę pozdrawiam:)

hm...też myślę jeszcze ciągle, bo w pierwotnej wersji było wysokie zaspy pod naszymi krokami tworzy się droga ale jakoś mi nie brzmiało...z tym "pod krokami"...tak dwuznacznie;) wiec może tak: wysokie zaspy wraz z naszymi krokami tworzy sie droga wiem, że można by było trochę lepiej...ale ja chcę się utrzymać w konwencji 5-7-5:) Dzięki za komentarze:)

tygrysku........specjalnie dla Ciebie :) szaleje zamieć koty zadowolone mruczą przy piecu .....jak sądzisz?

Jul :) - wystarczy Pen :) hm...temat jest dla wszystkich ciągle aktualny myślę, gdyż patrząc na taki obraz można zobaczyć coś innego lub inaczej i to wyartykuować. Stwierdzenie "ku sobie"- myślę, że bardziej zaznaczyło kontekst...inaczej możnaby było odczytać, że to puch do siebie... wygina te pędy - a jest przecież odwrotnie, one uginają się pod jego ciężarem ku sobie...zbliżają się do siebie- w takiej śnieżycy nie tylko pędy zresztą //hehe (i to też zobaczyłam w Twoim haiku) ps. o wiek nie będziemy się kłócić, bo różnie może się okazać;) pozdrawiam

wysokie zaspy pod naszymi stopami tworzy się droga

na dworze zamieć koty zadowolone mruczą przy piecu

och...cieszę się..dzieki :)

Dziękuję Stanisławo za podanie ręki:) A z drugiej strony...to szukam i szukam i nie mogę znaleźć tego wzorca...czyli utworów Pani Blebliny. Może ktoś wie, gdzie szukać?

Dzisiaj spacerowałam po parku i właśnie takie odczucia były i moim udziałem...no może bez śnieżycy:) ale to tylko przypadek. Bardzo mi podoba się Pana haiku...(tu: moje zdanie jako cztelnika, no może ucznia ) Pozdrawiam. ps. ale moje próby w tym temacie trwają nadal :) Zbita z tropu P.

tygrysku - Ty to zobaczyłeś...zobaczyłeś to co i ja...tak sie cieszę. A Twoje haiku jest tym właśnie.Ja jednak staram sie trzymać zasady 5-7-5 (może to de mode), tak sobie założyłam. Nie chce być samurajem w dresie:) Może te "ciemności" zamienię na "zarośla"? (tak było pierwotnie i faktycznie). Dzięki :) --------------- Lenka - z Tobą się nie zgadzam ...to raczej Twoja metafora. Mi chodziło o pokazanie tego olśnienia: ależ podobni, które zobaczyłam patrząc na oba obrazy. Nigdy mi to wcześniej się nie skojarzyło...może te obrazy nie występowały równocześnie? Bo Orion to myśliwy, a w swoim gwiazdozbiorze ma dwie bardzo jasno świecące gwiazdy.Dodatkowo układ wszystkich widocznych gwiazd jest podobny do kociego pyszczka ( nie myślałam tu tylko o Pasie Oriona) . Kot - jak wiadomo też jest myśliwym. Ale to co napisałaś to śliczne...:)

Orion na niebie w ciemnościach kocie oczy tak jasno świecą

na parapecie z jednej strony śnieg, z drugiej kwitnie hibiscus

pada śnieg z deszczem, pod jednym parasolem idą osobno

Pani Bleblino, Pani chyba wychodzi z założenia,że: poezja haiku tylko moja prawdziwa reszta to chłam (sorry,że straciła Pani swój cenny czas czytając moje haiku...sądzę jednak,że to był przypadek. Pozdrawiam pomimo :)

dziękuję za komentarz.....przyznaje się :) do gafy na usprawiedliwienie tylko tyle...że to moje pierwsze... taki obraz śmierci .

Trudna jest ucieczka przed samotnością....ale (tu sie powtórzę) podoba mi się Twoj styl, lekkość pióra i sposób ujęcia tematu.

Podoba mi się i temat i ładnie przeprowadzona myśl aż do nieoczekiwanej pointy. Pozdrawiam.

Bardzo, bardzo ...lubię takie klimaty Pozdrawiam.

Pierwsza zwrotka ...na tak. Dalej posypała się myśl, w dodatku niezbyt gramatycznie + ort (miało być pewnie "wróblom") Sądzę,że trzeba to dopracować. Powodzenia.

wiklinowy stół słońce wplecione w ażur z poranną kawą